32 Ohm verrast met nieuw werk in Poppodium Volt 32 Ohm verrast met nieuw werk in Poppodium Volt

De grote zaal van Poppodium Volt is half gevuld, wanneer de Amsterdamse postpunkband Stakbabber de avond aftrapt. De vier mannen brengen een mix van new wave, punk en rock. De fijne synth-beats en strakke ritmesectie zorgen voor muziek die lekker in het gehoor ligt. Naast nummers van hun albums Polarized (2015) en Stakbabber (2019) bestaat de setlist voor de helft uit nieuw werk. Het zit muzikaal allemaal sterk in elkaar. Van dromerig gitaarspel tot stevige rock, van melancholisch tot psychedelisch, en met de markante stijl van zanger Mick Ness die het geheel iets onheilspellends geeft: de band heeft voldoende in huis om het publiek in hoger sferen te brengen. Toch gebeurt dat laatste niet. Het is allemaal net iets té stoïcijns, te veel pose, te weinig interactie. Daardoor klinkt het soms eentonig. Dat is jammer, want de solide nummers met een eigen, kenmerkend geluid bevatten genoeg potentie om het publiek te begeesteren.

Wat Stakbabber aan energie ontbeert, compenseert 32 Ohm ruimschoots. Deze avond vindt de release plaats van hun nieuwe EP Figurants-Figuranten en de zaal is inmiddels goed gevuld. De mannen van 32 Ohm staan op bekend terrein: in 2006 hadden de Sittardenaren hun eerste optreden in Poppodium Feniks in Sittard, dat zo’n tien jaar geleden herbouwd en omgedoopt werd tot Poppodium Volt. Voordat ze hun nieuwe EP ten gehore brengen, spelen ze ouder werk. De eerste twee nummers zijn afkomstig van de EP Leidenschaft uit 2008. Het strakke titelnummer van die EP zet de toon voor de rest van de avond: we wanen ons onmiddellijk in de jaren tachtig van de vorige eeuw, met de hippe Neue Deutsche Welle en Britse new wave van destijds. Na het midtempo ‘4AM’ volgen het dansbare ‘Wrong Side of Town’ en duistere ‘Dunkirk Beach’. De show wordt opgeluisterd door sfeerbeelden op een groot scherm. Zo zien we bij ‘Dunkirk Beach’ golven een strand op rollen.

Dan is het de beurt aan de nieuwe EP. Na een inleiding door zanger Guido Scholl, waarin hij vertelt dat de EP tot stand is gekomen “met bloed, zweet en benzine”, speelt de band achtereenvolgens alle zes nummers van de EP. De sound klinkt poppier dan het oudere werk en ligt lekker in het gehoor. Het opzwepende ‘MMA Rooky’ wordt gevolgd door het dromerige ‘Traumschiff’. Tijdens het uptempo ‘Popgymnastik’, dat onlangs als single verscheen, voert het publiek nog nét niet de kunstjes uit die de aerobiccende dames op het scherm voordoen, maar men deint vrolijk mee.

Na het gymnastiekgeweld volgt het rustigere ‘Off the Grid’, dat muzikaal staat als een huis. Met ook de andere twee tracks van de EP, ‘Machinenstadt’ en de titelsong ‘Figurants’, bewijst het vijftal hoe afwisselend en indrukwekkend hun nieuwe album is. Het geluid van de microfoon staat iets te zacht, waardoor teksten soms moeilijk te verstaan zijn, maar dat mag de pret niet drukken.

Na een strakke cover van ‘Computerstaat’ van de Duitse postpunkband Abwärts volgt het in 2021 als single uitgebrachte ‘Tadellos’, dat de band omschrijft als een eerbetoon aan postbodes, pakketbezorgers en fietskoeriers. Zanger Guido Scholl trekt hiervoor speciaal een uniformjasje van de PTT aan met de woorden: “Alsof ik het nog niet warm genoeg heb”. Als toegift speelt de band nog drie nummers, waarvan het laatste een herhaling is van ‘Popgymnastik’. Hierbij begint het publiek eindelijk goed los te komen. Het is prijzenswaardig dat 32 Ohm vrijwel uitsluitend eigen werk ten gehore brengt. Onbekend werk verleidt een publiek zelden direct om in beweging te komen, maar dansbaar zijn de nummers van 32 Ohm alleszins. De band heeft een degelijke show geleverd, muzikaal stevig en met aanstekelijke energie.

32 Ohm speelt op 22 juni in Nijmegen.