STEVE dus. Nee, geen solo-project van een of andere gast genaamd Steve, maar een vierkoppige band die je compleet omverblaast. Sinds kort versterkt door Fenne Gerets – ook bekend van Lintworm – en sindsdien draaien ze op volle toeren. Wat maakt STEVE? Volgens henzelf een mix van hiphop, punk en noise, maar eigenlijk is het meer een muzikale Long Island Iced Tea: een bom aan smaken die op papier niet zou moeten werken, maar in de praktijk verdacht goed werkt. En niet te vergeten: het veroorzaakt hoe dan ook chaos.
Voordat de hoofdrolspelers vanavond de planken van de koude zaal – die trouwens eerder aan een grote garagebox doet denken – van Club AFF betreden, warmt Gull House de boel op. Gloednieuw en punk zoals punk bedoeld is: snel, hard en compromisloos. Terwijl wij ons naar de bar haasten voor een Duvel, rammen ze er in zes minuten moeiteloos vier nummers doorheen. Geen tijd voor gepraat of pauzes, gewoon een halfuurtje vol gas. Kortom: Gull House weet hoe je een zaal op temperatuur krijgt. Wat meteen opvalt vanavond: hoeveel jongeren hier zijn. En sowieso, het is gewoon druk. Niet vanzelfsprekend voor een poppodium, laat staan op een gure herfstavond waarop regen en wind normaal een makkelijke smoes vormen. Maar toch: wij zijn er, zij zijn er, en – misschien wel het meest belangrijk – STEVE is er. Om half tien stipt neemt het viertal bezit van het podium en mocht er nog iemand met een lang gezicht in de zaal staan, dan lost opener ‘STRESSED’ dat meteen op. “Why so stressed / why the long face?” roept zanger/gitarist Daan Claes de zaal in, terwijl de band met het enthousiasme van een op Sinterklaas wachtende kleuter de boel laat ontploffen.
Terwijl veel ouders in Nederland zich vanavond door een storm van schreeuwende kinderen en tenenkrommende sinterklaasliedjes moeten wurmen, glippen wij vrolijk de grens over naar België. Daar wordt pas een dagje later écht Sinterklaas gevierd. Vanavond geen pepernoten, marsepein of de zoveelste bol.com-doos gevuld met rotzooi die na drie dagen alweer op Marktplaats staat. Nee, in Vlaanderen is het écht feest en dat geldt dubbel voor STEVE, de band die vanavond hun gloednieuwe debuut-EP presenteert in Hasselt.
Gull House
STEVE
Hoe STEVE klinkt? Denk aan Joey Valence & Brae (oké, of Beastie Boys, als we willen scoren op nostalgie), gemengd met Fat Dog en een scheut Raketkanon. Noise, elektronica en hiphop, zo strak samengebracht dat het aanvoelt als een directe vuistslag van een kooivechter. Stil blijven staan lijkt geen optie. Waarom zou je ook? Nou ja, misschien omdat de temperatuur in de zaal inmiddels tropische hoogten bereikt. Maar dat is voor de voorste rijen geen excuus: shirts, jassen en truien verdwijnen in recordtempo onder het podium. STEVE speelt, de zaal smelt. Bij ‘BURST’ bereiken we het kookpunt: het nummer blijft minutenlang dreigen en grijpt ons dan genadeloos naar de keel. Maar eigenlijk zijn alle nummers bommen. De tracks van de EP worden vooraan al luidkeels meegezongen en bij nog niet uitgebrachte nummers zoals ‘CATCH ME’ zie je het viertal elkaar een blik geven van: “Ah, dus dit werkt óók.” Na een dik halfuur zijn de heren door hun materiaal heen, dat voelt vanzelfsprekend als (veel) te kort, maar doet onze honger naar méér STEVE wel aanwakkeren. Hopelijk tot snel, STEVE.
STEVE
STEVE
STEVE
STEVE