Deze ooit uit Nederland verbannen Schotse punkband is terug in ons koude kikkerlandje en wel in Poppodium Grenswerk te Venlo! Waar The Exploited zich heeft laten inspireren door bands als The Sex Pistols, brengen zij zelf een harder, sneller en agressiever geluid. De frustratie die voortkwam uit hun eigen uitzichtloze situatie (werkeloosheid en geen toekomstperspectief) weten zij om te zetten in een duidelijk protest tegen het politieke systeem en haar misstanden. Met hun muziek heeft The Exploited onder andere de basis gelegd voor hedendaagse thrashmetal bands zoals Anthrax en Slayer.

The Exploited distantieert zich volledig van de commerciële punkmuziek zoals wij op de grote muziekzenders kunnen horen. Zij zijn de harde kern van de punkers en zijn niet alleen punk wanneer het hen uitkomt. In het verleden kon je in Groot-Brittannië niet veilig over straat met je hanenkam. Politieke rellen waren eerder norm dan uitzondering. The Exploited's fanbase (The Barmy Army genoemd) groeide in deze tijd rap uit tot een grote culturele stroming, de pioniers van de UK82. De 'Barmy Army' werd regelmatig opgeroepen tot rellen met fans van rivaliserende bands. De leden van de band zijn dan ook geen lieverdjes; ze beschrijven zelf in het verleden al verbannen te zijn uit Nederland, met traangas bespoten door de Duitse politie en gearresteerd te zijn in Spanje. Natuurlijk opzettelijk provocerend, maar ondertussen stellen ze in hun lyrics wel echt die politieke thema's aan de kaak. Thema's die heden ten dage misschien nog wel relevanter zijn dan ooit.

Vanavond zien we in hun voorprogramma Harsh Realms. Een punkrockband die naar verluid al met verschillende bands (o.a. The Offspring en Off With Their Heads) heeft mogen samenspelen. In 2023 brachten zij hun nieuwste album uit: CVLT. Hun muziek is rauw en ongepolijst en sluit naadloos aan op onze hoofdact van vanavond. Terwijl de broers uit Roosendaal een poging doen het publiek op te warmen, zijn de mensen niet van hun plek te krijgen. Langzaam stroomt iedereen de zaal binnen. De gemiddelde leeftijd ligt boven de 35, met hier en daar een uitzondering. Er hangt een relaxed, old-skool sfeertje, de groepjes kennen elkaar duidelijk al langer dan vandaag. Afwachtend luisteren ze naar Harsh Realms vanuit achter in de zaal, waarmee de groep voor een grote leegte bij het podium speelt. Een tweetal late punkers komen binnen en lopen verbaasd om zich heen kijkend de lege cirkel voor het podium in, terwijl de mannen van de band hun optreden afsluiten met het nummer 'Circle'. Zo lijkt het cirkeltje weer rond te zijn.

Harsh Realms

Harsh Realms

Harsh Realms

Tijdens deze 'Let's Stop A War'-tour trapt The Exploited de avond af met, hoe toepasselijk, het nummer 'Let's Start A War'. Toen het nummer uitkwam verwees dit naar Margaret Thatcher die, zo leek, vrij impulsief de Falkland-oorlog startte tegen Argentinië. We zien een enkeling direct los gaan en om zich heen beginnen te duwen, maar een moshpit komt nog niet direct van de grond. Als Wattie, de leadzanger, het nummer 'Chaos Is My Life' aankondigt gaat de voorste linie toch eindelijk los. We zien de mensen wild tegen elkaar aan dansen en duwen, maar eigenlijk wel op een vredelievende manier. Dat wil zeggen, waar iemand valt, wordt deze omhoog geholpen, een hand geschud en gevraagd of alles oké is. Wanneer de sfeer op een zeker moment toch enigszins grimmig lijkt te worden tussen 2 mannen, zien we Wattie kort ingrijpen. Ondanks zijn chaotische look heeft hij goed in de gaten wat er speelt in het publiek.

Wanneer het nummer 'Troops of Tomorrow' (cover van The Vibrators) wordt ingezet, begint iedereen luid mee te klappen. De algehele sfeer is goed en de band laat regelmatig fans mee schreeuwen door de microfoon. Vaak proberen fans deze op andere momenten af te pakken, maar die gasten worden vakkundig van het podium getrapt door Wattie himself. Het is een scherpe balans tussen het wilde van de punk, maar ondertussen oog blijven houden voor zijn medemens. Helemaal vooraan staat een tienerjongen met zijn vader. Zij kunnen goed genieten van de show, ondanks de moshpit om hen heen. De band heeft ze al gauw in de gaten en er wordt op een leuke manier contact gezocht. Een oude punker in rolstoel wordt halverwege de show een flesje water aangeboden door Steve, de gitarist.

Het publiek heeft duidelijk zijn favorieten. Bij 'Cop Cars' zingt iedereen uit volle borst mee en de eerste tonen van 'Fuck the System' zijn een teken voor het publiek om nog een keer écht alles eruit te gooien. Hier laat Steve ook nog even zijn gitaarkwaliteiten horen in een scherpe solo en Wattie klopt regelmatig met zijn microfoon op z'n kale hoofd, wat een hilarisch 'tok-tok' geluid veroorzaakt. Hij haalt af en toe clowneske trucjes uit de kast om zijn fans te entertainen. Tussendoor betrappen we hem erop dat hij op z'n horloge kijkt. Heeft 'ie haast? Hij gaat dan ook vrij rap door alle nummers heen, met af en toe een kort, haast onverstaanbaar, praatje.

Als toegift worden mensen uitgenodigd op het podium. De tienerjongen wordt al gauw op iemands schouders gezet, maar ook de man in zijn rolstoel wordt het podium op gehesen. Er ontstaat een gevarieerde groep mensen die de kans grijpen om hun beste versie van ‘Sex & Violence’ te laten horen. Op de achtergrond zien we Wattie de tijd nemen om wat foto's te maken met zijn fans. De band eindigt vervolgens de avond met het nummer 'Was It Me', een nummer dat gaat over twee beste vrienden die ruzie hebben, waarbij de een zich afvraagt wat hij fout heeft gedaan. Het lied komt vervolgens vrij abrupt ten einde en het publiek staat nog verdwaasd om zich heen te kijken als de lampen aan gaan en de dj zijn muziek weer begint te spelen: 'Was It Us?'... De show is inderdaad afgelopen, na 75 korte maar krachtige minuten.