Pop, rock, funk, jazz, een vleugje klassiek maar vooral veel emotie. ‘Done! So will it be…’ is de nieuwe, veelzijdige en ontroerende LP van Paul Birchwood, het alter ego van Paul van Berlo. Van Berlo is een enorme romanticus en Beatles fan, geboren in Heerlen en getogen in Maastricht. Hij heeft jarenlang veel energie, moeite en tijd in het maken van deze LP gestoken. Liefde en rouw zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden in dit album en dat hoor je op de plaat terug.

Vier jaar geleden veranderde de wereld voor Paul van Berlo, toen zijn achttienjarige zoon Romero uit het leven stapte. Het ondraaglijke verlies van een kind is de grootste nachtmerrie van iedere ouder. Van Berlo besloot na een tijdje wikken en wegen om zijn verdriet te verwerken in zijn grote muzikale passie. Dit heeft geresulteerd in een album dat hij kan toevoegen aan zijn discografie. De emotionele waarde van Done! So will it be… is torenhoog, zo blijkt uit een aantal songs. Maar er staan ook lichte en vrolijke nummers op deze plaat.

Een persoonlijke favoriet van ons is het swingende ‘Well Well Well’ waarop sessiemuzikant Luc Hautvast laat horen waarom hij tot de top van de Limburgse bassisten behoort. Hautvast speelt op het hele album ijzersterk. Zijn fenomenale vingerspel komt samen met de kwaliteiten van de andere muzikanten aan bod in het laidback nummer ‘Comin Home To You’. In de heerlijke jamsessie neemt leadgitarist Laurent Bruning de band op sleeptouw. Het gitaarwerk van Bruning en de zang van Birchwood roepen herinneringen op aan J.J. Cale.

De B-kant opent met het instrumentale ‘Funky Fancy’, waarop de muzikale performance wederom zeer sterk is. De bandleden krijgen op deze track de ruimte om geweldige solo’s neer te zetten. Het heerlijke orgel wisselt zich af met een dwarsfluit onder de begeleiding van een waanzinnige ritmesectie. Funky Fancy doet ons denken aan werk van Focus en Jethro Tull. Op deze LP staat dus voor elk wat wils!

Door het enorme verlies waar Van Berlo onder heeft moeten lijden, is niet het hele album rozengeur en maneschijn. De plaat wordt namelijk afgesloten met drie nummers die Paul Birchwood schreef in zijn rouwproces. Het opgekropte verdriet heeft de songwriter op papier gezet en vertaald in de songteksten van dit drieluik. De lyrics komen recht uit het hart en vooral het nummer ‘Father’s Day’ is hartbrekend. Het brengt een melancholisch gevoel in ons naar boven en zet ons met beide benen op de grond. Deze afsluiting van de LP is indrukwekkend en ontroerend. We vinden het knap dat een ontzettend beladen album als dit, toch nog zo gevarieerd en luchtig kan klinken. Dit laat de kwaliteit van de songwriter zien!

Het album Done! So will it be… is een product van rouw, verdriet en liefde. Dit album is vooral een aanrader voor de nadenkende luisteraar, iemand die de emotionele waarde van muziek in luisterplezier kan omzetten en die oor heeft voor de kleine details. Het is een album voor muziekliefhebbers die naast de internationale grootheden ook Nederlands (nog onbekend) talent willen ontdekken en kunnen waarderen. Done! So will it be… is zeker het luisteren waard!