Vier songs die heel verschillend zijn maar ook heel erg hetzelfde. Het kan. 'Such A Shame' begint lekker en komt bij het refrein écht goed op gang. Het knalt, het scheurt en gaat los. Zo hoor je een EP te beginnen, laten zien wat je in je mars hebt. Dat doen de mannen goed. 

Vervolgens is 'Everything I Have' aan het knallen door de speaker. Een tempo hoger en dat is lekker. Je hoort de touch van Robin van Loenen (producer Destine) terug, net iets extra's. De uithalen zijn op het randje en dat maakt het sowieso interessanter. De tekst 'Keep Moving Somehow' is wel een voorbeeld waar ze zichzelf aan gehouden hebben. Muzikaal is 'We Will Have To Wait?' de sterkste track. Lekker donker begin. Het nummer heeft echt heerlijke gitaarsolo erin van Gert-Jan Stehouwer die blijft hangen. Gelukkig hoeven wij niet meer op dit nummer te wachten. Dan de afsluiter alweer...: 'Caterpillar'. Misschien wel de beste van ze alle vier. Het harde, het snelle en het rustige wat in dit nummer zit klopt gewoon. En dan die afsluitende schreeuw van zanger Ferry van der Woude.. Wow! 

De conclusie op hun eigen progressie die ze wilden boeken: Diepgang: Check. Intensiteit: Check. Heftigheid: Check. Life's Electric laat horen dat ze in ieder weten hoe ze zichzelf in etalage moeten zetten met vier sterke nummers. Het is moeilijk om dit te negeren als je van het betere scheurwerk houdt. Goed om 2014 mee te eindigen en 2015 mee te starten!

Life's Electric vind je onder andere hier.