*in verband met een technische storing is dit artikel later verschenen*
Vanaf moment één krijgt Jett Rebel de spotlights vol op zich: Hij komt het podium op en heeft een staartje recht op zijn hoofd, alleen hij kan dat doen. Later zegt hij dat hij er trots op is en kan zo het publiek zien omdat zijn haren niet de hele tijd voor zijn ogen hangen! Achter hem een groot bord met ‘Jett’ erop en een groot hart. Hij begint met ‘Pineapple Morning’, ook begintrack op zijn laatste CD. Je merkt aan hem dat hij zich meteen thuis voelt op het podium, heel vaak een glimlach op zijn gezicht en speelt afwisselend met veel gevoel of anders met power. De nummers zijn niet de normale hits hoe ze op de CD staan. Alles wordt gerekt, waar het normaal 3.21 minuten is, wordt het juist 8.37 minuten, muzikaliteit staat voorop. Die muzikaliteit komt ook door zijn bandleden, die hebben enorm veel kwaliteit en krijgen ook de ruimte om zich te etaleren. Daarbij heeft Jett tussendoor zichtbaar leuke onderonsjes met de gitarist en ook met zijn toetsenist/achtergrondzangeres. Het is eigenlijk soms aandoenlijk te noemen.
Pas na bijna een uur spelen komt er een ‘bekender’ nummer: ‘On Top Of The World’. Iedereen is hem kwijt maar hij blijkt zich te hebben omgekleed en komt van achteruit het publiek het podium op. Ondertussen geniet hij van een jointje, Jett doet waar hij zin in heeft en dat hoort daar bij! Het tempo wordt ondertussen wel opgeschroefd: ‘Do You Love Me At All’ en ‘Louise’ worden goed en hard gespeeld. ‘Louise’ is een duet geworden met Jessica Manuputty, zangeres én keyboardspeelster. Het is intiem, romantisch en vol spektakel. Het shirt vliegt uit en daarna gaat hij heel puur alleen met zijn drummer Rick van Wort, ‘That Place’ uitvoeren. Van heel klein naar een kleine jamsessie met z’n tweeën. Niet alleen dat nummer wordt klein uitgevoerd, ook ‘Hurt So Nice’ en ‘Darla My Darling’ zijn versies die groot worden door zo klein te blijven.