Sjilvend Rock(t) 2013

Het Pinkpop van Schinveld krijgt steeds meer vorm

Roel Geurts ,

Sjilvend Rock(t) zie ik je denken? Ja. Sjilvend Rockt wel degelijk. Iets wat in 2006 begon als invulling van de vrije zondag, is in 2010 uitgegroeid tot een tweedaags festival, een festival dat steeds meer vorm begint te krijgen.

Op een zonnige zaterdagmiddag wordt om 15:00 uur de aftrap gegeven in het Burgemeester Adamssportpark met een keiharde opening van de trash metalband GhostMind.
Na flink wat gitaargeweld is het dan de beurt aan singer-songwriter Mitch Josten. Hier zakt de energie duidelijk weer in, waar tegen het einde van zijn optreden een cover van Pink Floyd er doorheen gejaagd wordt, dit helpt duidelijk om het publiek mee te krijgen, maar dit is het dan ook.

Na het akoestische feestje van Mitch Josten, komt het hardere werk weer aan bod. De (inmiddels bijna huisband) Zahir betreedt het podium. Vieze stoner hardrock waar ook weer de energie vanaf spat. De band komt vol trots ook nog even vertellen dat zij dan toch eindelijk hun EP op mogen gaan nemen, na dit optreden zeker het luisteren waard.

Inmiddels zijn we weer wat later op de dag en de avond breekt aan. Tijd voor een tribute, na al dit eigen werk. Croweology, een heuse Black Crowes-coverband zet in, wat ze doen, doen ze goed, maar meer ook niet.

Het begint te regenen en Life's Electric vult de leegte op het podium in. Finalist van Nu of Nooit 2012, helaas geen winnaar. Dit had ze zeker niet misstaan, maar op Sjilvend Rock(t) slaan ze de plank volledig mis. Het poppy gehalte in de nummers komt op dit festival niet tot zijn recht, ook het publiek komt niet geweldig los. Leuk op Pinkpop, maar niet hier.

In de stromende regen betreedt "Linkshangendj" het podium. Limburgstalige punkrock, moeten we dit serieus nemen? Dit hoeft duidelijk niet, want dat doen zij ook niet. Deze band krijgt het publiek wél goed los, of zou dit komen doordat het zoveelste vat Alfa pils (uit glas!) er doorheen is gejaagd?

Na deze band gaat voor 3voor12 het licht uit op deze dag. Tot zondag!

Zondagmiddag, 12:30 uur, buldert er weer flink wat kabaal door het Schinveldse. Puke'n'Grin betreedt het podium. Veel animo, of zou dit komen door hun eigen publiek dat ze hebben meegenomen?

Na Puke'n'Grin komt Monsterbird of moeten we spellen: Mønsterbird (ze weten het zelf helaas nog niet, maar dat komt wel) aan hun spelen toe. Een stel jonge jongens die de Limburgse finale van Kunstbende 2013 hebben gewonnen. Wat voor muziek maken ze? Niet wat je tegenwoordig verwacht van de "jongere generatie". We zien een vlag met een foto van Bob Marley op het podium verschijnen. Maar hoe kunnen we de muziekstijl van deze band omschrijven? Men gooie Jimi Hendrix, The Police en Black Sabbath in een mixer, zo presenteren wij u Monsterbird.
De jongens spelen covers, maar ook eigen werk. De muziek zit prima in elkaar, alleen de vaart in de show valt helaas vies tegen. Vaak valt er een stilte met de onderlinge vraag "En nu!?".
Muzikaal? Dik in orde. Aan de show moet nog gewerkt worden.

 Helaas gooit regen roet in het eten en wordt er besloten om zich even terug te trekken, hoewel de bands gewoon doorspelen. Wanneer de zon langzaam vertrekt naar een ander werelddeel, speelt Amberjacks verder. Rock van formaat, en nog belangrijker, eigen werk! De energie zit er weer goed in op het (natgeregende) grasveld, en het is dan ook jammer wanneer deze band het slotakkoord aanslaat.

Het einde van Sjilvend Rock(t) komt er al snel aan, want de laatste band van vandaag begint met opbouwen. Rectifire noemen ze zich. Een coverband waarbij de LED-muur die al de hele dag op het podium staat, nu dan toch eindelijk tot zijn recht komt. Rectifire heeft deze meegenomen en voegt zo iets leuks toe aan hun optreden!
Rectifire zet in, helaas komt het tempo er niet al te snel in. Een cover van Status Quo? Deze komt inderdaad aan bod. Zo ook nog wat andere bands in het genre. Wanneer de band hun Enter Sandman inzet gaat het hard op de festivalweide. Zo hebben we dit publiek het hele weekend nog niet gezien!
De AC/DC-set komt ook nog aan bod, maar dan is het optreden van Rectifire helaas dan toch aan zijn einde. Of toch niet?
Een slecht geplande toegift of toch echt de organisatie die vraagt of ze asjeblieft niet nog even kunnen spelen? Rectifire komt het podium weer op en weet in rap tempo het festival af te sluiten. Een waardige afsluiter voor het Pinkpop van Schinveld.