Uriah Heep komt op en het feest kan beginnen. Wat een energie hebben die mannen. En wat een wereld van verschil met de support act, al zal dit ook komen door de jarenlange podiumervaring van de band. Zanger Bernie Shaw merkte al gauw op dat het als een vrijdag voelde, maar dat het toch pas echt donderdag was. Hierop riep iemand uit het publiek dat het zelfs pas woensdag was. Shaw vertelt dat ze dit elke avond doen en elke avond voor hun een vrijdagavond is. Dit soort grapjes maakt de band gedurende het hele optreden en hiermee wordt ook een band met het publiek gecreeërd.
Gitarist Mich Box steelt de show, zoals hij eigenlijk altijd wel doet. De poses, zijn charisma en de manier waarop hij zijn gitaar bespeelt is kenmerkend voor hem en het is zelfs enigszins hypnotiserend, je blijft ernaar kijken. Shaw geeft aan dat het de laatste show in Nederland is van dit jaar en dat ze in het afgelopen jaar wat problemen hebben gehad, maar dat ze hier nu toch staan. Ondertussen halen ze herinneringen op aan voorgaande optredens in de buurt van Weert, zoals Bospop drie jaar geleden waar ze goede herinneringen aan hebben en ze vinden het het beste festival ter wereld.
De grootste hits worden gespeeld zoals 'Easy Living', 'Lady In Black' en 'Stealin’', alsmede een flink aantal recentere tracks. Het dak gaat eraf en zelfs achter aan de bar gaan de mensen mee in de riffs van Uriah. De band blijft het contact met het publiek houden, mede door de flinke dosis gezonde humor van de bandleden. Een topavond. En Uriah Heep? Die kunnen nog jaren mee.