In 1990 was daar het debuut van Michael Lee Firkins. Een meesterlijk debuut en een zeer vernieuwende sound van rock tot bluegrass met zeer snel 'plukkend' gitaarspel. In Nederland leverde dit de sympathieke Amerikaan een Edison Award op. Een echt droomdebuut te noemen.

We zijn al 22 jaar en een trits albums verder. De sound van het debuut is niet echt meer terug te horen in het latere werk wat zich meer richting bluesrock en country ontwikkeld heeft. En waar het debuut nog zonder zang was, heeft Firkins zich inmiddels de microfoon toegeeigend. Een rauwe stem die het geheel goed kleurt.

Na een redelijk intiem concert, iets wat eigenlijk door zou moeten gaan voor clinic, in een Nederweerter muziekzaak, is het vanavond tijd om de aanwezigen in de ECI Cultuurfabriek te vermaken. Jammer genoeg kan deze avond niet aan de reeks uitverkochte avonden in Roermond toegevoegd worden.

Samen met drummer Atma Anur en bassist Barend Courbois wordt er een mix van bekende en minder bekende nummers ten gehore gebracht. Afgetrapt wordt er met de Jimi Hendrix golden oldie 'Little Wing' waarbij het trio van muzikale zwaargewichten evenwichtig elkaar aanvult en uitdaagt. Een goede opwarmer voor een ruige tocht door het kleurrijke oeuvre, van debuut tot nieuw werk, waarbij met name het jammende element goede sier maakt. Zo is elke gig weer anders en dat houdt het spannend. En ondanks de mindere opkomst krijgt de bezoeker waar het voor komt: een fijne avond uit.

Vanwege een technische storing is dit artikel later geplaatst.