'Met je luxe benen, zo Benelux', zingt Faberyayo/Pepijn Lanen, een taalkunstenaar van het hoogste niveau, zo heeft hij al vaak bij De Jeugd Van Tegenwoordig bewezen. Terwijl Piet Parra op een briefje tekenen maakt, die te zien zijn op schermen naast de DJ, laat Rimer London de muziek klinken en rapt Faberyayo eroverheen. Een goede combinatie zo blijkt; het publiek, dat vrij schaars is, geniet van het trio. Faberyayo deelt champagneglazen en de daarbij horende champagne uit, en vindt het steeds gezelliger. Waar hij in de eerste tien minuten een beetje futloos en misschien een beetje arrogant op het podium staat: "Ik vind het hier een beetje saai, Sittard", komt dat op het einde wel goed. Het lijkt mij duidelijk dat de uitgedeelde champagne hier een grote rol in speelde. 

Ondanks het feit dat het niet bepaald druk was in de Fenix, was het toch een genietbare avond. De Fenix was weer een prima decor, met nu zelfs kroonluchters aan het plafond en Le Le deed het leuk. Niet groots, gewoon leuk. En een beetje arrogant.