Vooraf werd de show van Kensington en supportact Palio Superspeed Donkey aangekondigd met een aanvangstijdstip van acht uur. Op dit tijdstip stond de entreehal van het splinternieuwe centrum De Cultuurfabriek in Roermond al behoorlijk vol. De entree tot de popzaal ging echter een half uur later pas open, met een lange rij als gevolg. Bij binnenkomst van de mooie popzaal werden de bezoekers 'getrakteerd' op een dj die keiharde top 40 muziek uit de boxen liet knallen. Het is dat de zaal al de uitstraling van een moderne, strakke popzaal heeft, anders zou je denken in een populaire kroeg of disco te zijn beland. Een tip voor de zaal is dan ook om vooraf met een bescheiden volume muziek te draaien die past bij het programma. Zodoende kan het publiek voor het concert bijkletsen en niet tijdens de bands, zoals nu helaas het geval was.
Palio Superspeed Donkey mag voor een drietal shows van de Vultures Tour het voorprogramma verzorgen. Gelukkig was dit ook in Roermond het geval. Het piepjonge viertal, dat startte met een stevig instrumentaal nummer, werd nog wat mat ontvangen. Naarmate de show vorderde werd het applaus alleen maar harder. Bij het tweede nummer, met titel 'Mr. Dickhead', valt de op de Arctic Monkeys lijkende muziek en de zang en uitstraling van de zanger Sam Vermeulen meteen op. Hij staat als jong ventje al met een enorm zelfvertrouwen en branie op het podium. De band, met leden die nog maar 15 en 16 jaar zijn, is in hun korte bestaan al enorm ingespeeld. Hierbij valt met name de muzikaliteit in het gitaarspel van Willem Smit op. Waar Sam al behoorlijk de baard in de keel heeft, is dit bij Willem nog niet het geval. Wanneer hij meezingt klinkt er af en toe nog een kinderstemmetje door. Maar de band komt er door hun aanstekelijke enthousiasme mee weg.
Kortgeleden is de band getekend door label TopNotch dat binnenkort de eerste langspeler uit gaat brengen. Hierna zou het best wel eens heel hard kunnen gaan met deze band die zo jong al zo goed is.
Kensington heeft zich het afgelopen jaar enorm ontwikkeld. Aan het einde van het vorige festivalseizoen leken hun shows meer en meer routinematig te worden. Single 'Let go' werd als tussendoortje uitgebracht en werd een aardige hit op 3FM. Afgelopen mei werd het tweede album getiteld 'Vultures' uitgebracht. De kritieken op dit album zijn lovend. En met het al sterke debuut 'Borders' in hun achterzak kon de band zich op gaan maken voor de grootste headline tour tot dusver.
Een flink aantal van de optredens is nu al uitverkocht en ook in Roermond was de zaal goed gevuld. De band komt op met een donker intro en start redelijk rustig. Na twee nummers vraagt gitarist Casper of het publiek zin heeft in een dansje. Dan wordt met 'Don't look back' het tempo opgeschroefd en komt het publiek in beweging. Er zitten ook verrassende elementen in de show. Zo speelt de band ineens met een tempoversnelling een toevoeging aan het nummer 'All that I know', het voor TV-programma Toppop3 onder handen genomen 'Keep your head up' van Ben Howard en een leuk techno-intro bij 'Send me away'.
Humor is er ook. Een van de fans vooraan drinkt wijn uit het glas van zanger Eloi en wordt vriendelijk verzocht daarmee te stoppen: 'Dat je alles meezingt is fijn, maar het drinken van de band nuttigen, dat doe je gewoon niet!'. Met toegift duurt de show zo'n anderhalf uur. Daarin worden de bezoekers geen moment verveeld. Net als bij vele voorgaande optredens wordt op een knallende manier afgesloten met een opgerekte versie van 'I was too scared'. Tijdens het optreden stelt de band ook de vraag of er mensen zijn die Kensington nog vaker gaan zien tijdens de tour. Een van de bezoekers antwoordt: 'In Landgraaf!'. Daarmee doelt hij waarschijnlijk het geplande optreden in de oefenbunker, maar als Jan Smeets oplet staat de band in juni nog eens op een andere plek in diezelfde plaats.