Gruppo Sportivo na 35 jaar nog steeds bij de tijd

Onaangekondigd voorprogramma Cees en Mees verrast

Ron Koerts ,

Gruppo Sportivo laat vooral bij mensen van middelbare leeftijd een bel rinkelen. De reden: Ze stonden aan de wieg van de new wave in Nederland. Maar Gruppo Sportivo is meer. Het is ook pop, ska, funk en rock. Er zijn van die bands die je eens in je leven gezien moet hebben.

Wat meteen opvalt als ik Fenix binnen kom, is de hoge gemiddelde leeftijd van het publiek. De enige jongeren die te bekennen zijn, staan achter de bar en bij de garderobe. En dat is best te verklaren vanuit het feit dat Gruppo Sportivo al 35 jaar actief is en een grote hoeveelheid platen heeft uitgebracht. Het voorprogramma Cees en Mees is al bezig. Nergens stond aangekondigd dat er een voorprogramma zou zijn, maar deze twee jonge jongens zijn een echt groei diamantje. Het tweetal klinkt als een wat brave variant van The Black Keys en dat klinkt niet onaardig. Ok, de podiumpresentatie mag wat uitbundiger en minder verlegen en er mag wat meer afwisseling in de set, maar we hebben het over twee jongens van 16. Volgende week staan ze trouwens wederom op het podium van Fenix, bij de voorronde van Nu of Nooit.

Na een korte change-over is het de beurt aan Gruppo Sportivo. Het podium staat lekker vol want ze hebben zoals gewoonlijk twee (achtergrond) zangeressen mee genomen. Frontman Hans Vandenburg probeert meteen een goede sfeer te creëren door bij elk nummer een verhaaltje te vertellen of met het publiek te praten: “Oh, ik dacht dat u de dochter was. Neuken?”. In eerste instantie reageert het publiek vrij tam, maar gedurende de set komt men meer en meer los. Dat heeft ook te maken met de set opbouw, want Gruppo Sportivo bewaart de lekkerste en meest uptempo nummers tot het laatst. Nummers als "Beep Beep Love", "Superman" en "Tokyo" gaan er in als zoete koek. De meeste nummers zijn gewoon ontzettend catchy, met een poppy wave inslag.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik na de eerste paar nummers niet echt enthousiast was, het geheel klonk toch nogal gedateerd en de danspasjes en maniertjes van de zangeressen stoorden me enorm. Maar hoe verder de set vorderde, hoe meer ik begon te genieten van de goede zangkwaliteiten van de zangeressen, de goede nummers en het super gitaarspel van Vandenburg. En als je dan ziet dat deze band na 35 jaar nog steeds zoveel speelplezier aan de dag legt, dan kan ik er nog maar een woord aan toevoegen: Chapeau!