Klokslag acht uur begint de voorstelling. Het Parkstad Limburg Theater in Heerlen is geheel gevuld. Rowwen Hèze komt een voor een op de bühne en nemen een lekker getapt biertje. Een verrassende en opmerkelijke opkomst. Deze ongedwongen en gemoedelijke sfeer zal de rode draad zijn deze avond. 

 

De gevoelige, ontroerende liedjes worden afgewisseld met snelle Ierse liedjes. Maar er is meer. Het publiek wordt betrokken bij de show. Zo wordt er een man gezocht, een echte man, een echte man van staal. Deze echte man van staal mag de bühne op en moet daar een uur lang fietsen op een hometrainer. Een vrouwelijke gast moet op de geluksknikker van Rowwen Hèze letten. Ze mag dat doen aan de bar. Aan de bar op de bühne wel te verstaan, met een lekker glaasje bier.

 

Liedjes worden ingeleid door Leon Verdonschot. Zo worden er rekensommetjes gemaakt met betrekking tot het 25-jarig bestaan van Rowwen Hèze. 25 jaar optreden met ongeveer 200 optredens per jaar betekent: 70.000 bussen Pringles, 1.000.000 km reizen, circa 40.000 liter bier etc. De liedjes worden ook ingeleid door verhalen van toeschouwers. Over toekomstdromen bijvoorbeeld.

 

Worden de artiesten tijdens een optreden in een tent getrakteerd op bier, vanavond worden enkele toeschouwers getrakteerd op een heerlijk vers getapt biertje. De overige toeschouwers werden getrakteerd op een geweldige show. Een droge show, zonder natte kleren van het bier.

 

De aanvulling van een zangeres (Eva) en van drie muziekanten (blaasinstrumenten en toetsen) was een zeer aangename aanvulling. Voor mij geen optredens meer in een tent, maar droog spelen in een theater.