Gezapig maar in goeden doen

Voorprogramma Audio Adam voelt zich thuis op het podium

Jerome Crutsen ,

Het is niet de eerste keer dat Zornik een theatertour doet, want in 2006 deden ze hetzelfde na het verschijnen van ‘Alien Sweet Heart’. Helemaal verrassend is het dus niet dat na de release van de ingetogen plaat ‘Less > More’ opnieuw een gelijknamige tour door de kleinere concertzalen en culturele centra wordt aangedaan. In tegenstelling tot het bombastische optreden op Pukkelpop wordt in de Nieuwe Nor maar half bewezen dat Zornik al die bombast niet per se nodig heeft. Het Nederlandse Audio Adam, vorig jaar uitgeroepen tot 3FM Serious Talent en nog niet zolang geleden bij DWDD, heeft het vrouwelijk publiek al vooraan staan voordat ze begonnen zijn.

Dat Audio Adam ondertussen een sterke live-reputatie heeft weten op te bouwen, blijkt wanneer de band opkomt. Je ziet niet vaak dat de mensen al vooraan gaan staan bij een voorprogramma. Zo wel bij deze band die dankzij het optreden bij DWDD in november al de nodige naam heeft verworven. Vier jonge gasten betreden het podium met een gezonde dosis nuchterheid maar vol enthousiasme. Verfrissend is het, verrassend niet. De songs liggen lekker in het gehoor en, indien bekend, kunnen ze stuk voor stuk meegezongen worden. Het zijn voor de hand liggende liedjes die doen denken aan Bloc Party en Snow Patrol.

Audio Adam voelt zich thuis op het podium. Dit zie je aan het speelplezier en de onderlinge gesprekjes die tussendoor plaatsvinden tussen de bandleden. Frontman Tjerk Koekkoek bedankt iedereen dat ze hier mogen spelen en vraagt wie er allemaal speciaal voor Zornik is gekomen. Helaas springt het enthousiasme bij het publiek er niet spontaan vanaf en het duurt even voordat er wordt toegehapt. Als afsluiter wordt dan het DWDD nummer ‘You’ll be Alone’ gespeeld en die wordt uiteraard luidkeels meegeschreeuwd. Wat Audio Adam zeer sterk maakt is de samenzang tussen frontman Tjerk, de gitarist en bassist. Ludieke actie is dat Tjerk na het optreden door de zaal loopt en iedereen voorziet van een kaartje met daarop de websites van de band.

Terwijl iedereen gezellig staat te kletsen over koetjes en kalfjes verschijnt Zornik geruisloos op de planken. Er wordt geopend met het eerste nummer ‘Endlessly’ van de nieuwe plaat dat een uiterst ingetogen nummer is en dus het publiek blijft nog even doorgaan met het geroezemoes. Met de het nieuwe album heeft Zornik een andere weg ingeslagen en wel de meeslepende en rustige. Zo ook blijven op het podium de ronkende gitaren achterwege en ligt de nadruk op de semi-akoestische kant. Koen Buyse, frontman van Zornik, heeft een nieuw instrument ontdekt; de ukelele. Die wordt dan ook veelvuldig gebruikt tijdens het optreden.

Bij ‘The Enemy’ gaat het er iets steviger aan toe maar echt rocken wordt het niet. Ondanks de variërende set met liedjes als ‘Destination Zero’, ‘I Feel Allright’, ‘It’s So Unreal’ en een aantal van de nieuwe plaat, weet de band het publiek vanavond niet voor zich te winnen. Alleen wanneer Koen de band voorstelt en grapjes begint te maken, krijgt hij even de aandacht gevestigd. Zo ook wanneer er technisch iets fout gaat en hun eigen mixer dit probeert te verhelpen, wordt deze even flink in de zeik genomen door zijn baas. Hier kan het publiek hartelijk om lachen maar wanneer een volgend nummer wordt ingezet, wordt er weer vrolijk verder gekletst. Koen is Zornik en weet het dynamisch te houden door zijn geren en gespring over het podium maar echt te overtuigen doet hij helaas niet. Een ontspannen en gemoedelijk optreden met kwaliteitsmuziek en een boeiende gastheer maar de pit is ver te zoeken.