Het podium van ’t Gasthoes is bekleed met een drumstel en wat versterkers met bijbehorende speakers, niks verrassends, op de krans en vier grafkisten na. Het zittende publiek wordt klaarblijkelijk op een begrafenis getrakteerd, echter in drie van de vier grafkisten liggen achtereenvolgens bassist Fred, zanger Marco en Gitarist Frank verkleed met hun instrumenten. Al liggende in de kisten beginnen de verklede muzikanten aan het openingsnummer. Stiekem sluipt drummer Igor het podium op en laten de Heideroosjes zien waar ze bekend om zijn geworden, pure punkrock.
Meteen na dit openingsnummer beginnen de heren aan de sketches die ze voor de verandering in hun eigen dialect kunnen uitvoeren. Zo wordt het publiek getrakteerd op een optreden van de goedheiligman zelve. Al wordt hij er snel uitgespeeld door de Kerstman, die flink soleert op de gitaar. Maar geen van beide kan tegen het geweld op van de Paashaas die een jumpstyle-versie van ‘Ze Smelten De Paashaas’ laat horen. Zo werd de toon gezet voor de rest van de avond.
Naast sketches worden er ook humoristische verhalen van de heren verteld over wat er allemaal is gebeurd in de afgelopen 22 jaar. Meestal worden deze verhalen gevolgd door een akoestisch nummer. Dit zijn we niet echt gewend van de heren, maar wordt zeer goed ontvangen door het publiek.
Na een fanfare van de vier mannen, waar een publiekslid wel heel veel lol in zag (zelfs de band kwam niet meer bij van het lachen), wordt een meisje het podium op getrokken. Bij de eerste noten van Joe Cocker’s ‘You Can Leave your Hat On’, wordt duidelijk wat er ging gebeuren. Er gaat naakt getoond worden, dat daarvoor ook nog een poppenkast erbij bij getrokken wordt is wel onverwacht. De gordijntjes gaan omhoog en daar zijn twee paar billen met oogjes en wenkbrauwen te zien en koffiefilters als mond. Nadat de ‘gezichtjes’ ook nog handen krijgen begint een hilarische sketch. Deze zogenaamde Zowie en Lowie bakken pannekoeken en geven aan het einde ook nog een paar zoenen aan het op het podium uitgenodigde meisje. Al werden die zoenen niet graag ontvangen (“En ik had me nog wel geschoren”).
Veel van de sketches van de avond zijn een overdreven realiteit. Zo wordt MTV’s programma ‘Crips’ op de hak genomen, waarbij de heren over hun huis vertellen in hun Nederlands verstaanbare Engels. Tijdens het nummer ‘Lekker Belangrijk’ verkleedt Marco zich als verslaggever die ‘stomme’ vragen stelt aan de overige bandleden.
Naast alle sketches en akoestische nummers wordt ook nog gewoon stevig gerockt tijdens de show. Dit levert aan het einde tot een geweldig apotheose, waarbij het hele podium in een The Who-stijl wordt afgebroken door Marco. Een kleine toegift is er nog wel, bassist Fred krijgt een jurkje en een rode pruik en zingt ‘ Tomorrow’ uit de musical ‘ Annie’. Het avondje grappen en grollen met de Heideroosjes zit er weer op, jammer dat het maar anderhalf uur duurde. Helaas was dit de laatste theatershow, maar vanaf aanstaande vrijdag gaan de heren weer lekker rocken.