In welk circus zijn we nu terecht gekomen? Als je staat te kijken naar een band die zonder eigen repertoire, maar met een unieke mash-ups van bekende hits de show steelt, kan die vraag bij je opkomen. Zeker als de charismatische zanger ook nog eens bokshandschoenen aantrekt.

Het is niet een typisch 3VOOR12-fähige act, dat Memphis Maniacs. Eigen repertoire is niet aanwezig. De band put uit materiaal van de populaire hitlijsten. Wel weer leuk: dat gaat dan van de jaren zestig tot de laatste hits. En van de heavy metal van Metallica tot Ricky Martin. Maar wat de band uniek maakt, is de manier waarop ze dit repertoire brengt. Niet als de standaard coverband, nummer voor nummer, niet als een medley, van refrein naar refrein, maar als een uitgekiende mash-up, die de zaal tot het kookpunt brengt.

Voor de muziekliefhebber is veel te genieten. De arrangeur toont humor in hoe heel verschillende stromingen in de popmuziek pal naast elkaar worden gezet. De setlist is een leuke uitdaging voor het spel "wie herkent het snelste de titel van dit nummer". En op sommige overgangen zit je natuurlijk te wachten. Van Benny Benassi's "Satisfaction" naar "I can't get no satisfaction" van The Rolling Stones, zou zonde zijn als daar niets mee gedaan was.

De Memphis Maniacs weten wat show maken is. De zanger, ooit begonnen als Elvis-imitator, heeft zijn zonnebril uit die tijd nog maar opgehouden, en ziet verder uit als een combinatie van een Duitse Schlagerzanger en een relnicht. Verdere bezetting op het podium bestaat uit een gitarist, een basgitarist, een drummer en een keyboardspeler. Rasmuzikanten die de hits met overtuiging brengen. Alles ten dienste van de show, zelfs de langere gitaarsolo en de drumsolo die voorbij komen, vallen precies op het moment dat ze een goede afwisseling vormen in het repertoire.

Bijzonder moment is als de zanger achterin de zaal opduikt, en op de tafel bij het mengpaneel staand, en, zichzelf begeleidend op semi-akoestische gitaar, een minimash-up speelt. Om daarna weer op het hoofdpodium, de volgende knetterharde live gespeelde dj-mix in te zetten.

De Memphis Maniacs komen niet uit Memphis, maar de aankondigingen zijn wel groots en in het Amerikaans. Als de bekende voice-over bij grote Amerikaanse bokswedstrijden, en met de bekende opzwepende klanken die daarbij horen, kondigt de zanger aan: de wedstrijd... Perron 55... tegen... de Manic Maniacs! De zanger doet zich felrode bokshandschoenen aan, en de pakkende intro van alweer een megahit is te horen.

Volledig over de top natuurlijk, maar afsluitend is te concluderen: ja, het was echt een overwinning voor de Memphis Maniacs. Hun formule spreekt aan, bleek zowel uit de reactie van de zaal als aan het aantal mensen dat was komen kijken: Perron 55 was afgeladen vol.