Lefties Soul Connection maakt al vijf jaar internationaal faam met rauwe soul en funk. Hun eerste single 'Doin' The Do' was al snel uitverkocht en is inmiddels een collectors item. Deze lente verschijnt het tweede album 'Dutch Soul Food' - de opvolger van 'Hutspot' - waarvan Fenix in Sittard alvast een voorproefje kreeg. 'Skimming The Skum' heet hun in mei te verschijnen cd, een uitdrukking die zoveel betekend als het overbodige weglaten, en dat geldt ook voor het bandgeluid. Funk is de kunst van het weglaten en deze kunst verstaan de Amsterdammers als geen ander. Drummer Vogel vormt met bassist Bram de spil van Lefties Soul Connection. De enige rechtshandige Leftie krijgt veel ruimte om zijn oorverdovende breaks te laten horen op zijn uit een hi-hat, twee bekkens en twee trommels bestaande drumstel, niet gehinderd door gitaarsolo's en andere zaken die alleen maar afleiden van waar het om gaat, de groove. Één voor allen en allen op de één. De inspiratie is afkomstig uit organist (en Struttin' DJ) Alvis' platenkoffer: Vaak obscure soulbandjes, in de trant van The Meters, die vanavond worden geëerd met een eigen versie van 'Hey Pockey-A-Way'. Lefties Soul Connection is de hardste soulband aan deze kant van New Orleans. Helaas zijn hier maar een handvol mensen getuige van. Hoewel ze de aanwezigen oproepen om naar voren te komen en er een intiem feestje van te maken, lijkt de magere opkomst het doorgaans haast kinderlijk spelplezier van het kwartet te temperen. Het publiek dat uit voornamelijk dertig-plussers bestaat loopt echter steeds meer warm voor de band en maakt een verdienstelijk lawaai. Nummers van 'Hutspot', de eerste cd dat de op ouderwetse vinylsingletjes verschenen drie minuut durende funkbommetjes van de band verzamelt, worden strak gemixt met tracks van hun nieuwe album, dat een breder groepsgeluid laat horen. Heel even stokt de soulmachine en blijkt een van de nieuwe nummers nog niet genoeg geoefend te zijn, waarna de drum, bas, orgel en gitaar weer in elkaar grijpen en even strak als soepel verder rollen. Regelmatig leggen de Lefties hun instrumenten neer om de ritmetandem vrijbaan te geven en nemen koebel (een welhaast vergeten instrument dat de vier eigenhandig lijken te willen rehabiliteren) en maracas ter hand. Op een moment tijdens het concert staat de hele band deze percussie-instrumenten bespelend tussen het publiek, terwijl gitarist Onno de in de kerstnacht 2006 gestorven Godfather of Soul citeert. Dan is het al weer tijd voor de vaste afsluiter, Lefties Soul Connections funky eerbetoon aan de eveneens vorig jaar overleden Mariska Veres. 'Venus' krijgt na ontelbare coverversies een ultieme uitvoering. Ietwat verbaasd door het gejuich van de aanwezigen, lopen de bandleden backstage, om snel weer terug te keren voor een toegift. Na een een free-jazzintro met een hoofdrol voor het hammondorgel van Alviz, besluiten de Amsterdammers met de Lefties-kraker 'Organ Donor', origineel van DJ Shadow. Als een band van dit kaliber in onze provincie slechts een handje vol mensen speelt, maakt zich een gevoel van plaatsvervangende schaamte van je meester. Lefties Soul Connection verdient een volle tent. Toch, Jan Smeets?