Voor een volle zaal en café spelen State:Chaos, Engine Of Pain en Callenish Circle vanavond degelijke sets die bij het publiek goed in de smaak vallen. Men reageert enthousiast, headbangt en pogoot er lustig op los. De opener, State:Chaos, klinkt in ieder geval erg hard en de thrash/death-metal wordt wel gewaardeerd door de metalheads onder ons. Ontstaan in de huiskamer, heeft deze band zich in korte tijd en met nog maar een handvol optredens ontpopt tot een strakke groep. Vervolgens kan er nog meer geheadbangd worden tijdens de set van Engine Of Pain, die deze avond hun nieuwe cd ‘I Am Your Enemy’ presenteren. Bijna de hele cd wordt gespeeld met nog een paar oude nummers erbij. Ook deze band is superstrak, zoals The Haunted, en technisch gezien zitten de songs goed in elkaar. Niet teveel solo’s, maar gewoon lekker raggen zoals Pantera en Slayer dat (respectievelijk) ook deden/doen. Desondanks lijken het toch redelijk ingewikkelde partijen met diverse akkoorden, typische metalriffs en veel tempowisselingen. Qua stem zingt Nick redelijk constant en hangt het tussen grunten en schreeuwen in. Dat dit een band is die met plezier speelt, blijkt uit het feit dat vooral de beide gitaristen grappige onderonsjes hebben. Voornamelijk Bastiaan Kuipers, ook lid van de eighties-metalcoverband Stormrider, trekt megagekke bekken waardoor de andere gitarist Patrick Waltmans, ex-Fifth en Dean Guitars Artist, constant in een lachstuip ligt. Overigens is de rest van de band ook al de nodige jaren ervaring rijk, doordat ze in bands zaten als After Forever, FORM en DefCon One. De afsluiter, en tevens het laatste optreden voor altijd, is Callenish Circle. Na vijftien jaar, vijf albums en de nodige optredens in binnen- en buitenland is de koek op. “De inspiratie om met Callenish Circle door te gaan was langzaam weg aan het vloeien. We stoppen er liever meteen mee dan jaren te blijven doorgaan zonder plezier en langzaam weg te sterven in obscuriteit,” aldus de band op hun website. Dus wordt er deze avond nog even alles gegeven wat er nog over is. En het lijkt dat dit niet veel meer is, want echt enthousiast lijken ze niet te zijn. De nummers worden afgeraffeld en het komt allemaal wat verplicht over. Maar toch worden de nummers retestrak gespeeld en zie je dat ze dankbaar zijn dat het publiek enthousiast en energiek is. Een mooi afscheidsoptreden met als enige minpunt dat de verwachtingen qua show hoger lagen.