De derde voorronde van Nu Of Nooit, in 't Sjor te Roggel, is een hele korte. Toch is de tent afgeladen vol en het publiek is zeer enthousiast. Iedere band krijgt evenveel bijval van de aanwezigen. Dat was wel anders in de Fenix en Azijnfabriek. Ondanks dat er nu maar drie bands te zien zijn (Collision was de vierde, maar viel uit) is deze voorronde wellicht wel de leukste tot nu toe. Ook de kwaliteit van de bands is er niet minder om. En met oer-Hollandse gothicrock uit Haelen, Anglicaanse punkfunk uit Horst en veramerikaniseerde nu-metal uit Venlo is de variatie ook weer bijzonder groot. Seventh Sin De gothicrockband Seventh Sin, uit Haelen, weet al meteen een deel van het aanwezige publiek op zijn hand te krijgen. Met veel participanten tijdens de wuivende handgebaren en de overige showelementen, die bij dit genre gebruikelijk zijn, kan men al snel concluderen dat Seventh Sin veel fans opgetrommeld heeft. Één daarvan staat zelfs in het publiek flikkerende vuurwerksterretjes uit te delen. Ondanks dat het zaalgeluid niet opperbest is, lukt het Seventh Sin toch om beter te klinken dan op hun debuutplaat, 'Darkest Of All Dreams'. Het blijken goede muzikanten. De vocalen van zangeres Monique op de Hey zijn zuiver, maar klinken soms wat iel. Met extra galm zou dat verholpen moeten zijn, al lijkt de geluidsman daar niet het nut van in te zien. Seventh Sin heeft enkele sterke nummers op de setlist staan. Wat jammer is, is dat de liedjes in een strak gothic-keurslijf gewrongen zijn waardoor ze weinig nieuws toevoegen aan het bestaande repertoire binnen dit genre. Desalniettemin is de performance van Seventh Sin in orde en hebben ze, voor een band die pas relatief kort bestaat, prima composities. Wanneer de band echt een eigen identiteit krijgt zal het er alleen maar op vooruit gaan. Dat komt vanzelf wel. Tenslotte, 'Mother Earth' was ook niet het eerste dat Within Temptation ooit gedaan heeft... These Seats Are Taken Wie verzot is op al die huidige Britse popbandjes, die met grote regelmaat de op cover van NME staan, zal dat ook zijn van These Seats Are Taken. Korte tijd was The Feromones de enige Limburgse band die ook maar in de buurt kwam van het Britse nu-wavegeluid en ook het reeds ter ziele Utrechtse bandje Glenister deed een uitstekende poging. Maar er gloort meer Nederlands talent aan de horizon van de Anglofiele postpunk. De Horster band These Seats Are Taken laat vanavond zien dat zij daartoe behoren. Het viertal zet een hele strakke, up-tempo set neer, die het merendeel van het publiek lijkt te bekoren. Als je uit de Peelklei getrokken bent, dan heb je dit soort muziek niet van huis uit meegekregen. Het lijkt daardoor natuurlijk op heel veel bekende Britse bands. These Seats Are Taken combineert de stilistische staccatostijl van Franz Ferdinand en de dansbare ritmes van The Fratellis met de vocale harmonieën van The Futureheads. Dat complimenteren ze met de 'snotty' attitude van Arctic Monkeys, de melodieuze aanstekelijkheid van The Automatic en de studentikoze outfits van The Rakes. Al deze losse elementen resulteren in hele leuke liedjes en een gedegen liveset. Met als kers op de roomtaart een geüpdate versie van de Duran Duran-klassieker 'Girls On Film'. Nadat de band van het podium afloopt wordt er spontaan "we want more" gezongen door het publiek. These Seats Are Taken lijkt een grote kanshebber om in de finale van Nu Of Nooit 2007 te staan. V-Male De Venlose rockband V-Male is de enige act op Nu Of Nooit die al ervaren heeft hoe het is om in de hitlijsten te staan. De debuutsingle 'Me's Not Nice' kwam halverwege de Mega Top 50, nu vier jaar geleden, en ook de opvolger, 'Features', kreeg hier en daar airplay. Er volgden nog twee sterke singles - het leuke 'Stereotype Me (Same Old Thing)' en de ballad 'Sometimes I Cry' - plus het album 'W.H.A.T.', maar succesvol in hitparadetermen is V-Male sindsdien niet meer geweest. Dat zal de grootste motivatie van V-Male zijn geweest om aan Nu Of Nooit mee te doen. Qua populariteit bij het publiek scoren ze tenslotte hoger dan de andere deelnemers, maar dat alleen is niet genoeg om de jury te overtuigen. De energieke zangeres Sandra Peeters doet in Roggel haar uiterste best om de jury en de rest van het publiek te entertainen. Met grote sprongen over het podium en wild zwiepend blond haar is Peeters de entertainer van de avond en ook qua zang doet mevrouw het prima. De liedjes, die heen en weer slingeren tussen rock, skatepunk en nu-metal, zijn van hoge kwaliteit, met een paar potentiële hits. De uitvoeringen zijn echter nogal pompeus en op momenten zelfs 'overdone'. Vooral tijdens de instrumentale stukken lijkt het een wedstrijdje tussen de bassist en de gitarist wie de vetste sounds kan produceren en wie het beste vingerwerk heeft. Daardoor mist V-Male af en toe de directheid, de energie en het enthousiasme die Sandra zo laten stralen in haar performance. Heren, het is geen solistenconcours, maar een bandwedstrijd! Verder is V-Male een prima band met - overduidelijk - veel in zijn mars. En inmiddels wordt het wel weer eens tijd dat er een nieuwe plaat komt van deze Venlonaren... De jury beoordeelt de bands op de volgende punten: - Samenspel en techniek; - Originaliteit; - Composities; - Presentatie; - Algemene indruk (telt twee keer). Aan het eind van de vijfde en laatste voorronde, op vrijdag 9 februari in de Nieuwe Nor te Heerlen, worden de vijf finalisten van Nu Of Nooit 2007 bekend gemaakt. Zij zullen tegen elkaar uitkomen in de finale op zondag 25 februari in De Bosuil in Weert.