Nu Of Nooit 2007: Luistertest eerste voorronde

‘Gaat dat zien, gaat dat zien!!!’

Erik Luyten, ,

3VOOR12/Limburg stelt de bands in de voorrondes van Nu Of Nooit 2007 voor. Aan de hand van één mp3 per band geven een aantal min of meer bekende Limburgers hun mening. Want zoveel mensen, zoveel meningen. Van het zuidelijkste naar het koude noordelijkste puntje van Limburg. De eerste voorronde van komende zaterdag, 6 januari, in de Azijnfabriek met daarin van alles een beetje.

‘Gaat dat zien, gaat dat zien!!!’

Aanstaande zaterdag 6 januari vindt in de Azijnfabriek de kick-off plaats van het jaarlijks terugkerende Nu Of Nooit. Een voorronde met stonerrock, rock-‘n-roll, hardcore, punkrock en jazz. 3VOOR12/Limburg stelt de bands aan je voor met deze luistertest. Deze week twee ex-Nu Of Nooit-winnaars: Joost Peeters en Servé Olieslagers. Concubine, met Joost Peeters op bas, won in 2001 Nu Of Nooit en stond in datzelfde jaar in de 3FM-tent in Landgraaf. Vier jaar later stond hij er opnieuw met Mindfold. Ook voor Servé Olieslagers is Megaland in Landgraaf bekend terrein. In 2004 won hij als gitarist van 37 Stabwoundz de finale van Nu Of Nooit. Ondertussen speelt de band door heel Europa, met volgende week een tour door Engeland. Ook met zijn vorige band, Born From Pain, waren de grote podia bekend terrein voor Servé. The Filthy Red Horse – ‘The Virus’ Joost: “Deze band ken ik al een tijdje en ik heb ze ook al een paar keer gezien. Ze komen immers ook uit Roermond. Live geven ze een echte show met veel glam-invloeden en dansende dames, erg leuk om te zien. De band is qua stijl een beetje moeilijk te vangen, maar dat hoeft ook niet. Dit nummer herbergt veel verschillende elementen voor een goed rocknummer. Genoeg afwisseling, goede groove en natuurlijk niet te vergeten, de solo’s! Gaat dat zien, gaat dat zien!!!” Servé: “Rock ’n’ roll baby. Sleazy, of liever filthy in dit geval… Maakt ook verder niet uit. Smerig is het zeker en dat bedoel ik in de meest positieve zin van het woord. Hoewel ‘The Virus’ enige sporen van cliché nalaat (maar goed, wat niet tegenwoordig?), dendert deze robuuste track van harte door mijn speakers. The Filthy Red Horse gaat mij middels het Azijnfabriekpodium vast en zeker entertainen tot aan het eind van hun set.” SAT2D – ‘I’m Not Okay’ Joost: “Sinds de band de finale van Kunstbende won staan ze de laatste tijd ook veel onder de aandacht van de media, en terecht. Ik heb ze kort geleden pas voor het eerst live gezien en het rockt de pan uit. Te gek om te zien hoe een groep jonge mensen – de gemiddelde leeftijd is toch zo’n 17/18/19 jaar geloof ik – op zo’n goeie en energieke manier zich live kan presenteren. En daarbij, spelen kunnen ze ook nog eens goed. Ze beheersen hun instrumenten allen zeer oké! Wat het nummer betreft, lekker breed qua sound, goede compositie, lekker poppy en degelijk gespeeld. De vocals zijn ook erg goed op elkaar afgestemd.” Servé: “SAT2D levert een aangename dosis emopop-rock met het nummer ‘I’m Not Okay’. Ondanks dat het muzikaal redelijk eenvoudig in elkaar steekt en ook hier de originaliteit niet altijd evident is, wordt een krachtige sound neergezet door deze jonge honden uit Weert. Het zijn voornamelijk de melodie en emotie die me zeer eenvoudig en met voldoende luisterplezier door het nummer heen trekken. Ik hoop alleen niet dat de specifieke, ietwat neerslachtige sfeer van dit nummer hun liveshow komende zaterdag zal domineren.” Sparrow Falls – ‘Sail The Storm’ Joost: “Te gek nummer. Een goede combi tussen metal-hardcore, punkrock en ‘80s metal. Het beukt van tijd tot tijd lekker goed en vervolgens vliegt er weer een heerlijk feel-good stuk om je oren. Een goede afwisseling vind ik. Ook de muzikanten beheersen allen hun instrument en de zanger heeft een goede strot, lekker rauw en zo af en toe zelfs nog neigend naar clean – maar met een randje. Het kan mij in ieder geval erg goed boeien en ga zeker ook even kijken tijdens de eerste voorronde.” Servé: “Dit rockt hard, no doubt about it! In ‘Sail The Storm’ ventileert Sparrow Falls ruige up-tempo punk/oldschool-hardcore type muziek met heel ruwe, doch moderne vocalen, sporadisch een halftime mosh-drum en hier en daar wat Iron Maiden-gitaarwerk. Coole klanken worden hier verenigd in een frisse ambiance. I’m lovin’ it, tada ta tataaaa… En dan heb ik het niet over die hamburgertent.” The Four Tree Society – ‘Lost Highway’ Joost: “Ook deze band ken ik al een tijdje en heb ze al meerdere malen live gezien. Qua invloeden refereren ze onder andere naar Queens Of The Stone Age. Dit is goed te horen in bijvoorbeeld de zang en bepaalde arrangementen. Dit is niet erg – QOTSA is immers een te gekke band – maar gelukkig heeft de band ook nog voldoende eigen sound om toch hun boodschap over te brengen. Dit nummer heeft in ieder geval een lekkere rauwe sound en zoemt echt lekker uit je speakers.” Servé: “Ik heb me de vrijheid genomen van elke band niet alleen het te beoordelen nummer te luisteren, maar ook wat van de overige songs die op hun websites zijn vrijgegeven. Ik zou graag van deze band willen weten waarom ze hun ‘Lost Highway’ hebben opgegeven, daar ik dit zeker niet het sterkste nummer vind van het stonerrockcollectief uit Thorn. Omdat ik tevens geen stonerkenner ben, weet niet zo zeer of ik enig significant commentaar over deze formatie naar buiten kan brengen. Ik hoop alleen dat The Four Tree Society komende zaterdag live meer spettert dan op ‘Lost Highway’ en ze me daarmee zullen overtuigen sterke Limburgse contribuanten te zijn aan hun genre.” Surfcake – ‘Pinch’ Joost: De naam doet anders vermoeden en ik was dan ook erg aangenaam verrast door de muziek die Surfcake maakt. Een beetje loungy/funky/jazzy, gespeeld door een hele lijst goede muzikanten. Ik ben niet zo heel erg thuis in dit muziekgenre, maar het kan me zeker wel bekoren. Ik denk dat het voor een aangename afwisseling zal gaan zorgen tussen al die rockbands.” Servé: “Na het beluisteren van de eerste seconden van ‘Pinch’ is de toon direct gezet. In deze eerste voorronde zal Surfcake de rol van het welbekende buitenbeentje op zich moeten nemen tussen het rockgeweld van de vier bovenstaande bands. But, who gives a fuck… Zeker de drie heren – en gastcompanions – van Surfcake niet, want zij produceren naar mijn mening puike audio en daar zijn ze zich zeker van bewust. Hun groovende stijl die voornamelijk jazz combineert met digits en samples, waarvan Pinch een goed gemiddelde is, hoort mij aan als een swingende avond verzekerd. Thumbs up en funk on stage alsjeblieft zoals jullie klinken op schijf! Een luistertest met veel positieve reacties kan niets anders betekenen dan dat deze voorronde de toon gaat zetten voor Nu Of Nooit 2007. Aanstaande zaterdag in de Azijnfabriek, mis het niet!