Na een week jong en oud in de tweede voorronde, is het deze week tijd voor vier bands met wat ‘oudere’ leden. Of dit ook het gemiddelde niveau van de avond naar boven duwt, is de vraag. De voorronde heeft overigens slechts vier bands, in plaats van vijf. 3VOOR12/Limburg stelt de bands aan je voor met deze luistertest. De testers van deze week zijn beide achter de schermen bezig met de poppodia in Limburg. Joery Wilbers doet dat sinds kort bij de Nieuwe Nor in Heerlen. Hier is hij algemeen coördinator. Eerder was Joery werkzaam als consulent bij Stichting Popmuziek Limburg (SPL), de organisator van Nu Of Nooit. Een man die er dus iets vanaf moet weten. Ernst Jan Hölscher is programmeur en teammanager van Perron55. De vierde voorronde van Nu Of Nooit zal plaats vinden in deze Venlose zaal. Hölscher staat bekend om zijn kunde om fraaie bandjes naar de Kaldenkerkerweg te halen, zoals Infadels, Pete Philly en The Sheer. Ook een kenner dus. Seventh Sin – ‘Mourned Child’ Joery: “Nummer over een kennelijk aan (zelf)moord ten ondergegaan, wicht dat de luisteraar vanuit haar graf bezweert dat het leven soms moeilijk is. Voor het schrijven van originele muziek geldt toepasselijker wijs hetzelfde. We hebben hier desondanks te maken met een redelijk te pruimen stukje gothic-metal van Weerter bodem. De vocalen klinken oké, misschien wat te braaf, maar verder echt oké. Die braafheid kenmerkt ook de rest van de track. Het geheel kabbelt rustig voort, spannende uitspattingen zijn er bijna nergens. Of het moet de, overigens zeer op de lachspieren werkende gruntstem zijn, die zo nu en dan voorbij komt. Een dik compliment verdient Seventh Sin voor het totale bandgeluid. Eén en ander is prima in balans. De winst voor Seventh Sin valt te halen in het zeer kritisch door de zeef halen van het eigen songmateriaal. In dit genre is de concurrentie moordend en het materiaal van dienst is over de gehele linie nog niet interessant genoeg...“ Ernst Jan: “Aan ideeën ontbreekt het deze band niet, getuige de structuur van dit nummer. Om in dit genre echter positief op te vallen moet je verdomd goed zijn. De zang is niet altijd loepzuiver – een absolute voorwaarde! – en het nummer mist in zijn geheel wat dynamiek, het knalt niet… Het kabbelt.” These Seats Are Taken – ‘Strange And Fascinating’ Joery: ”De mannen van These Seats Are Taken leunen met deze track zwaar op de sound die door bands als Franz Ferdinand, Kaiser Chiefs en inmiddels natuurlijk ook de onvolprezen Fratellis mateloos populair is geworden. ‘Strange And Fascinating’ is een vrolijke, hupsende, party-popstamper van het aangename soort. Het riffje gaat na niet al te lange tijd aardig in je kop zitten. De timing kan overigens nog wel een beetje beter en dat geldt ook voor de complete uitvoering van het nummer. Tot slot ben ik erg benieuwd hoe de rest van het materiaal klinkt. Als dat ook maar een beetje in de richting van ‘Strange And Fascinating’ zit, dan kan het bandje nog ver komen bij deze Nu Of Nooit...” Ernst Jan: “De muziek lijkt wat 'achter' de vocals te liggen, wat voor een rommelig geheel zorgt. Muzikaal is het niet bijster origineel of goed, maar de zangpartijen kunnen me wel bekoren. Met een beetje schaven en een evenwichtiger productie kan dit best wat worden.” Collision – ‘On The Loose To Reproduce’ Joery: “Geen track om op een achternamiddag met je schoonouders onder het genot van een kopje thee naar te gaan zitten luisteren. Tenminste ik niet met de mijne. Maar dat komt dan vooral omdat ze niet van thee houden. Anyway... Ondanks dat ik beslist geen heel optreden van Collision ga volhouden, is ‘On The Loose To Reproduce’ dik in orde! Een eerste luisterbeurt leert dat het met de compositie wel snor zit. Zet je er dan de koptelefoon bij op – een echte aanrader! – dan blijkt de track bol te staan van verschillende melodielijnen en andere plezierige muzikale wendingen die je beslist niet zou verwachten. Kortom, groovy grindcore...” Ernst Jan: “Rechtdoor-grindcore mét een vette knipoog. Ik mag deze band wel. ‘On The Loose…’ is een uitgekiend, compact en puntig nummer. Ben overigens niet te bang om bij de productie een nummer zijn dynamiek te laten behouden… Dynamiek is goed!” V-Male – ‘Too Twisted, A Reality’ Joery: “Tja, over V-Male kan ik eigenlijk amper een objectief commentaar schrijven, zo diep is mijn bewondering voor deze band. Ik zag ze voor het eerst tijdens een festival in Mönchengladbach, een jaar of vijf geleden. Het regende dat het goot én de stroom viel uit! Geen probleem voor V-Male, gewoon met z'n allen op de rand van het podium akoestisch verder. Kippenvel! Het kenmerkt het karakter van de band die het enige tijd later 'bijna' maakte in Hilversum. En nu staan ze gewoon in Roggel tijdens Nu Of Nooit 2007. Grote klasse! En dat geldt ook voor ‘Too Twisted, A Reality’ dat alle invloeden uit de recente rockgeschiedenis in één track verenigt. Een psychedelische rockachtige opening, ‘90s-progrock-riffwerk en een ‘80s-metalchorus en dat alles waanzinnig knap in elkaar gestoken, zonder schadelijke overdaad. Maar voor meer van dit moois ga ik iedereen van harte aanbevelen deze wel zeer afwisselende voorronde in 't Sjor in Roggel te gaan bijwonen. Want dat is, net als deze hele Nu Of Nooit trouwens, meer dan de moeite waard.” Ernst Jan: “Ik heb veel respect voor de grote stap die V-Male nam om geen coverband meer te willen zijn, maar met eigen nummers aan de weg te gaan timmeren. Muzikaal en productioneel zit het wel snor. Dit nummer combineert op originele wijze een typische popsongstructuur met wat heavier gitaarrockinvloeden. Er is wel wat weinig 'ruimte' in het nummer. Ik denk dat daar nog winst te behalen valt. Meer liedje, minder rockopera.” Roggel kan zich opmaken voor een leuke en rumoerige avond, komende zaterdag in de Sjor!