Quramitry komt mooi uit de verf met herfsttinten

‘Burt’s Day Off’: Americana zoals ze die alleen in de VS kunnen maken

Pierre Oitmann, ,

Americana is geen stijl op zich, maar een verzamelnaam voor een hele hoop aan elkaar gerelateerde Amerikaanse muziekgenres die een Angelsaksische of Keltische oorsprong hebben. Meer specifiek is het eigenlijk een moderne benaming voor folkmuziek, bluegrass, country & western en singer/songwriter. Al deze elementen komen terug in het geluid van de Limburgse band Quramitry. Met 'Burt's Day Off' levert de authentiek klinkende americanaband een prima debuutplaatje af.

‘Burt’s Day Off’: Americana zoals ze die alleen in de VS kunnen maken

Een Amerikaanse highway doorkruist een bosrijk gebied met warme herfstige tinten, terwijl mistige heuvels in de verte de glooiende horizon omringen. Zo ziet de hoesfoto van 'Burt's Day Off', het debuutalbum van Quramitry, eruit. De muziek van de band ademt diezelfde sfeer. Americana zoals ze die eigenlijk alleen in de VS kunnen maken. Althans, dat zou je denken. Quramitry weet de authentieke Amerikaanse folk en country echter uitstekend na te bootsen met korte en compacte liedjes. Met het uptempo 'Smoking Guns' gaat het album prettig van start. Het intro lijkt een beetje op 'La Camisa Negra' van Juanes, maar na een paar seconden ben je die Zuid-Amerikaanse zanger alweer vergeten. We hopen de hoofdrolspeler van dit plaatje op het nummer 'Burt' te ontmoeten. Maar helaas, de beste man is niet thuis. Quramitry is ingetogen op 'Black Car' en uitbundig op 'Movie'. Naast typisch Amerikaanse muziek is ook de invloed van oorspronkelijke Ierse folk, zoals we die kennen van The Pogues, overduidelijk te horen op dit schijfje. De nummers 'The Incredible Legend Of Old Water MacCroone', 'Everything Everywhere' en 'St. Anna's Roundabout' zouden zelfs rechtstreeks van de hand van Shane MacGowan kunnen komen. Toch zijn alle tracks geschreven door zanger en songschrijver Mark 'Quram' Courage. De Amerikaans en Iers klinkende nummers van Quramitry zijn overwegend erg conventioneel, maar de band laat met de afsluiter 'Homecoming Song' toch ook horen dat het alt-country kan maken in de geest van Wilco en Ryan Adams. Verder blijft het eigenlijk hele keurige Merle Haggard-achtige americana, zoals je die hoort in programma's van Mart Smeets en Ruud Hermans (ex-The Tumbleweeds en ex-Tulsa) op Radio 2. Antoine Pütz (zanger en gitarist van 21 Eyes Of Ruby) zorgde voor een goed klinkende mix en mastering van 'Burt's Day Off'. Hoewel er een aantal sterke nummers op dit debuut staan (vooral 'Girl In The Rearview Mirror', 'Black Car' en 'Homecoming Song'), zijn niet alle liedjes van Courage even intrigerend. De vlotte nummers zijn erg vluchtig en soms wat zoet, terwijl Quramitry juist mooier uit de verf komt met een palet aan herfsttinten. Zo grauw als 'Nebraska' van Springsteen is Quramitry niet, maar eerder goudgeel en oranje zoals 'Déjà Vu' van Crosby, Stills, Nash & Young.