Die Rockopera blijkt -uiteraard- meer een musical te zijn. Of, wat je wilt, een toneelstuk opgevuld met liedjes van de laatste twee albums van Acda & De Munnik. Met regie van Ruut Weissman en in de cast o.a. Carice van Houten (van bijvoorbeeld de film 'Minoesch'). Eigenlijk hebben Acda & De Munnik zichzelf nooit als liedjesmakers gezien maar als theatermakers. Ze maakten theaterprogrammas en daar zaten ook liedjes in. Maar het zijn juist die liedjes die hen inmiddels tot 'Bekende Nederlanders' hebben geschopt. Met als gevolg toch een hoop liedjes-shows. En daar hadden de twee na al die jaren een beetje genoeg van. "Je moet als artiest altijd blijven doen wat je zelf leuk vindt" aldus Thomas Acda. Anders gaat de lol eraf. En dat is waar het stuk begint. We zien een Acda & De Munnik die er genoeg van hebben. Van de aandacht, de pers en het succes. Hun manager (gespeeld door Frank Lammers) heeft de oplossing. Ze moeten stoppen. Stoppen als Acda & De Munnik en onzichtbaar achter de nieuwe artiest 'Lenny' (Ross Curry) gaan staan. Liedjes voor hem schrijven, want hij is de toekomst. Liedjes voor Lenny. En zo gebeurt het. Lenny wordt beroemd, krijgt zelfs Paul (de Munnik)'s vriendin en Acda & De Munnik zijn vergeten. Maar als ze dan vinden dat hun 'pauze' lang genoeg heeft geduurd en weer verder willen, blijkt het proces niet meer zo makkelijk omkeerbaar. Dat Thomas Acda kan acteren wisten we al. Maar ook Paul De Munnik en Frank Lammers zetten een prima prestatie neer op het podium. Tussen het verhaal door worden de liedjes gespeeld, soms gezongen door de acteurs/actrices, soms door Acda & De Munnik zelf. Wat opvalt is dat de liedjes echt ín het verhaal horen. Daar waar sommige nummers op de cd kaal of alleenstaand klinken, vallen ze hier op hun plaats in het geheel. En dat komt ze absoluut ten goede. Vaste plek op het podium heeft de band; David Middelhof, J.B. Meijers en Dave van Beek. En als leuke inside joke is er voor vaste roadie (al 10 jaar in dienst bij Acda en De Munnik) Freek ook een rol weggelegd. Dit is een van de vele dingen waaruit blijkt dat ze dit toch eerst en vooral voor zichzelf doen. Voor de lol van het artiest-zijn. Het is 'vrienden onder elkaar' op het podium en de nieuwe, andere setting geeft de performers kracht en enthousiasme. Verandering van spijs doet eten misschien. Het verhaal is een leuke omkoepeling, het decor is prachtig en de liedjes komen goed tot hun recht. Enige uitzondering daarop is de slechte versie van "je huis is af", een van de beste nummers van het laatste album, hier wel erg matig gezongen door Marleen Stoltz. Veel andere liedjes worden opgevuld met rock-gitaarsolo's van 'Lenny' en een grande finale met een werkelijk sublieme mondharmonica-solo van Thomas Acda. De staande ovatie is verdiend. De dag na de voorstelling zullen ze in de kleedkamer van het theater aan het vrijthof de nieuwe single gaan opnemen. Een nieuw nummer, dat stiekem wel al gefloten wordt in Rock-opera 'Ren Lenny Ren'; nog zo'n inside joke. Het is mooi om te zien hoe deze artiesten duidelijk eigen baas blijven en dan ook alleen blijven doen wat ze zelf leuk vinden. En ook mooi dat wij daarvan mogen meegenieten. gezien: dinsdag 1 maart 2005 - Theater aan het vrijthof, Maastricht tekst: Cedric Muyres fotos: www.acdaendemunnik.nl