Het was voor mij meer dan tien jaar geleden dat ik in Meijel een band heb zien spelen (de Heideroosjes). Tot mijn schrik zag ik dat het pand waar ik de punkers toen heb mogen aanschouwen in slechte staat was. De ramen en deuren waren dichtgespijkerd met triplex. Maar vandaag zouden er drie punk-bands spelen in De Ketter. Dit bewijst maar wederom dat het Noorden van Limburg meer Punk-georiënteerd is dan de rest van de provincie. Ik moest dan ook eventjes zoeken voordat ik Jeugdhonk De Ketter had gevonden. Een gevaarlijke trap met een helling van net onder de 90 graden leidde naar een gezellig clubje met een klein podium en bescheiden geluidsinstallatie. Het zaaltje was vreemd ingedeeld, en dan voornamelijk het plafond, aangezien het akoustisch behoorlijk niet verantwoord is om halverwege het podium (aan de linkerkant) het systeemplafond te laten eindigen in een betonnen ondergrond een meter hoger. Maar hey, het is punk, dat mag de pret niet drukken. Als eerste band stond op het programma "My Reply"; De band was strak en speelde nummers zoals het een punker betaamt: kort, hevig en vooral kort. Na een set van nog geen 20 minuten verlieten de vier heren alweer het podium. Als tweede band bezette, volledig spontaan, een extra band het podium, te weten: "Lucifer's Eyes". De nummers van deze band hadden al meer structuur dan die van "My Reply" en ik hoorde zelfs sferische solo's. De nadruk lag bij deze band veel meer op de gitaar. Maar de award voor beste strcutuur-nummers van de avond gaat, naar mijn mening, toch naar de derde band "Go Ape". Het was duidelijk te merken dat deze heren veel ervaring hebben, want de uitstraling droop van het podium af. Vooral de zanger wist de aandacht bij het publiek goed vast te houden. Was het niet door zijn uitstraling of gitaarspel, dan wel door zijn mooie stem. Het was wel een verademing van de avond om eens 'cleane' zang te mogen horen. De band bracht een goeie set ten gehore, met de nodige dosis NoFX en Millencollin-achtige punk, van hoog niveau. De band was strak (op een enkel einde van een nummer na, maar dat was absoluut niet storend). Het twee-voorlaatste nummer was zelfs een ballad, gebracht door Cedric op zang en gitaar. De set van Go Ape duurde maar 35 à 40 minuten. Tenslotte was het de beurt aan de band "Stickleback" (originaliteitsprijs voor de naam was niet aan hun besteed) om het podium te bekruipen. De band heeft twee zangers die elkaar af en toe grondig in de weg zaten. Maar op tijden dat de lead vocals schreeuwden en de tweede zang daar ondersteuning aan gaf met een mindere korrel in de stem, kwam dit mooier tot zijn recht. Het jammere van de band was dat de drummer niet werkelijk strak in zijn vel zat en dat ook de gitarist af en toe een steekje liet vallen. En was die tweede niet de bassist van Lucifer's eyes en de stand-in-gitarist voor Go Ape? Al met al was het een avond waarop vier bands bewezen hebben dat punk nog altijd niet dood is. gezien: vrijdag 11 maart - De Ketter, Meijel tekst & foto's: Twan Bakker