De fans van Sideshift Harry weten het al lang: De optredens van dit Roermondse vijftal staan bol van dansbare skanummers, omlijst door de onderonsjes van zanger/gitarist Bartho ‘Desi’ Waeyen en de twee meter lange bassist Paul Mulders. Dit alles werd nog maar eens bevestigd bij de lancering van de Limburgse 3voor12-site in De Azijnfabriek te Roermond, oftewel ‘The Home Of The Harries’. Tijdens deze feestelijke gelegenheid werd namelijk meteen de nieuwe EP van Sideshift Harry gepresenteerd. Deze vijf tracks tellende EP bevat, zoals het hoesje ons doet vermoeden, “hit singles” van de Harries en zal niets vermoedende platenkopers doen denken dat het om een compilatieschijfje gaat. Niets is echter minder waar, want ‘The Original EP’ bevat enkel nieuwe nummers opgenomen in de Tegelse Klankstudio en deels in de Velvet Overlook studio in Tilburg. Allemaal eigen composities, met uitzondering van ‘Castle On A Cloud’. Musicalliefhebbers onder ons herkennen het melodietje ongetwijfeld uit ‘Les Miserables’. Oorspronkelijk is het geschreven door Alain Boublil, Claude-Michel Schonberg en Herbert Kretzmer. De Harries hebben het nummer echter voorzien van een typisch up-tempo ska-arrangement, waardoor de lengte van het liedje gereduceerd wordt tot slechts 56 seconden. Van de overige vier composities is het openingsnummer ‘Zoka’ veruit het beste. Een vrolijk staaltje zomerse power-ska geflatteerd door een lekker discorifje, met een vette knipoog naar de dansvloerklassiekers van Chic, In-Deep en Fat Larry’s Band. Ook ‘Juvenile Delinquent Crew’ is een prima voorbeeld van hoe dansbaar de muziek van Sideshift Harry klinkt: Als Clint Eastwood die te paard over de Mexicaanse prairies holt, achtervolgt door guerrillastrijders met mitrailleurs. Het instrumentaaltje ‘Corned Lord’ vormt een soort ‘missing link’ tussen Madness en The Surfaris. Het nummer had dan ook “Wipe-Out To Caïro” kunnen heten, al zijn ze het literaire niveau van ‘Korter En Lulliger In G-Majeur’ ondertussen ontstegen. Je zou dat misschien niet zeggen wanneer je een titel ziet staan als ‘Squadeehaadee’, maar na een grondige luisterbeurt blijken de Harries zelfs serieuze statements te verkondigen. Ook het volume van de gitaren gaan op deze track een tandje hoger. Het enige dat op deze EP ontbreekt is dat je het enthousiasme van de drummer (Pluisje voor intimi) niet kunt zien. Daarvoor moet je toch echt naar een optreden van Sideshift Harry.