Zanger Thomas Mahmoud komt op en schreeuwt het enigszins afstandelijke publiek toe: “Don’t be afraid to come closer. Why is everyone afraid to come closer?” Dan vangt de band aan met de show. Want een show is het. Men weet niet waar het kijken moet en vergeet een stap richting podium te maken. Dat er genoten wordt is daarentegen wel degelijk te melden. Laat je niet steken door de wesp die Von Spar heet. Het gif stroomt dan via je oren door de rest van je lichaam en stil staan is dan niet meer mogelijk. Bewegen moet je wel. Dan ingetogen, dan weer schreeuwend door de stemvervormer. Dan snel als een punkrockband, dan wat langzamer als een poprock band. Een ding is duidelijk, electro is Von Spar zeker. Naarmate het concert van het Duitse vijftal vordert wordt het publiek losser en realiseert het zich dat een stap dichter naar de rand van het podium iets is wat de band zeker verdient. De man achter de synthesizer, Sebastian Blume, weet met zijn toevoeging de band van simpel emo-rock bandje naar een heuse electrosensatie te tillen. Na drie kwart van het optreden ben ik helaas genoodzaakt mijn heil in de Grote Tent, bij Mando Diao, te zoeken. Jammer dat deze twee bands tegelijk moesten spelen. gezien: donderdag 11 augustus - Zomerparkfeest, Venlo foto: Léon van Ulft