Enige verwarring ontstaat wanneer Songs of Aran het podium betreedt. Aran Jeurissen begroet de zaal namelijk in uitstekend Engels. Na deze misleiding blijkt echter al snel dat Aran gewoon uit Nijmegen komt en de Nederlandse taal uitstekend beheerst. Dat de singer-songwriter ook fan is van Benjamin Francis Leftwich is eveneens snel duidelijk. Voor de tour heeft Aran alle poppodia gespamd met de vraag of hij het voorprogramma mag verzorgen. Vanavond mag dat inderdaad in Vera.

Een volledig akoestische set volgt, waarin Aran zijn eigen materiaal vertolkt van zijn debuutalbum Nothing Personal en ook een Sufjan Stevens cover doet. Met zijn hartverwarmende donkere stem verovert hij de spraakzame zaal niet helemaal. Zichtbaar dankbaar voor het publiek dat wel aandachtig luistert, speelt Aran echter vrolijk door en geniet van het moment. Zowel de emotie als opgewektheid klinkt goed door in zijn stem en het gitaarspel. Deze klinkt zelfs door in de "goedkope" gitaar die Aran voor het evenement heeft meegenomen.

Bij het uit York afkomstige Benjamin Francis Leftwich is het aanwezige publiek duidelijk meer bij de les. Het duurt weliswaar één nummer maar bij Pictures krijgt hij het publiek toch aardig stil. Zijn van nature hese zangstem werkt betoverend en neemt je mee naar een soms wat melancholische droomwereld. Een wereld ver verwijderd van Vera.

Hoewel de zaal duidelijk veel respect toont voor de 23-jarige jongeman, lijkt Benjamin toch wat onzeker door al die aandacht. Tijdens een van zijn anekdotes vertelt hij ook schuchter nooit zijn optredens terug te kijken. Hij grapt eveneens ooit emotioneel te zijn geworden nadat hij zichzelf onverwachts op groot scherm terugzag na een groot concert. Verder vertelt Benjamin dol te zijn op Vera, met de stapelbedden boven het podium en eveneens de kelderbar beneden. Natuurlijk bedankt hij het aanwezige publiek talloze keren voor hun aanwezigheid. Hij waardeert het enorm.

Het draait echter niet om de anekdotes, maar vooral om de muziek. Benjamin doet naast het materiaal van zijn debuutalbum een nieuw nummer die gaat over zijn aan kanker overleden oma. Een uiterst gevoelig nummer dat gaat over de bewustwording van het afscheid nemen, zich afvragend of ze nu in de lucht op hem neerkijkt en het gemis dat achterblijft. De zaal is stil respectvol stil.

Soms dwingt Benjamin echter ook op nederige wijze het respect af. Na een paar nummers in het optreden vraagt hij het publiek om hulp en zegt "bear with me for a couple of minutes". Hij neemt een halve meter naast de microfoon plaats en zingt en speelt geheel onversterkt een gevoelig nummer van zijn eerste EP.  Bij de toegift doet hij nogmaals hetzelfde. Heel Vera is beide keren stil. Muisstil.