Blaudzun is overvol Vera ontgroeid

Boeiend optreden laat enorme vooruitgang zien

Tekst: Richard Hoekstra ,

Blaudzun staat dit jaar voor de tweede keer in Vera. Na een optreden eerder in maart is Vera vanavond wederom een halte in de Flame On My Head tour. In de tussentijd is er veel gebeurd. Optredens op festivals, optredens in Duitsland en België. Vorige week is het album Heavy Flowers in de Verenigde Staten uitgebracht, opgeluisterd met een optreden in New York. Daarmee lijkt ingezet te worden op een grote internationale carrière. Maar vanavond is eerst Groningen aan de beurt. Net als in maart is het optreden al ver van te voren uitverkocht en staat er een lange rij in de Oosterstraat voor de ingang. Er kan werkelijk geen muis meer bij als iedereen dan uiteindelijk binnen is en Blaudzun om tien uur het podium betreedt.

Gelukkig is dit optreden geen kopie van eerder dit jaar in maart. De nummers zijn duidelijk gegroeid in de tussenliggende periode. Live klinkt het nu veel spannender en gedurfder. Intro’s verraden niet meteen het nummer en de gebaande paden worden vaker verlaten. Bovendien is er flink aan de volgorde van de set gesleuteld.

Iets anders wat opvalt, is dat Blaudzun het publiek nu veel meer betrekt bij de nummers en uitnodigt om mee te zingen. Er is zelfs een poging om de zaal te dirigeren om het slot van We Both Know gezamenlijk te fluiten. Het is beter voor Groningen dat het resultaat nooit ergens boven water komt, maar grappig was het wel. Tijd voor een praatje en een geintje was er altijd maar Blaudzun heeft de zaal nu veel meer in de hand. Als je op het podium durft te staan met een ukelele, vraagt om stilte omdat je instrument niet versterkt is en Vera wordt ook daadwerkelijk muisstil, dan is dat al bijzonder. Maar als zelfs de barmensen achter in de zaal hun werk neerleggen omdat dat teveel lawaai maakt, dan heb je wel wat in je mars. Deze uitvoering van Wolf´s Behind The Glass zorgt dan ook voor een collectief kippenvelmoment

Blaudzun bewijst met een gedegen optreden nog steeds grote stappen voorwaarts te zetten en de tijd lijkt rijp om groter te gaan denken. Vera is een prachtige zaal, maar als je in één jaar tijd twee keer volledig uitverkocht raakt, ben je de capaciteit van Vera wel ontgroeid. De lange rij voor de ingang om binnen te komen is nog het minst vervelend. Maar een drankje halen of naar de wc gaan, lijkt op een survivaltocht. Bovendien moet het geluid wel snoeihard staan om goed boven het publiek uit te komen. Oordoppen zijn daarom (bijna) een must. Misschien niet zaken die direct met het optreden zelf te maken hebben, maar wel degelijk het totaalplaatje beïnvloeden.