Terwijl het publiek rustig met een drankje staat te wachten tot het tijd is voor de hoofdact, lopen er ineens drie mannen in zwart en wit gestreepte shirts de zaal in. Fanatiek fluitend halen ze het publiek in de zaal collectief naar het podium toe. Dan verschijnt er een viertal mannen op leeftijd in ijshockey-outfits op het podium. Bassist Robbie Hanson draagt zelfs een ijshockeymasker.
Dat de Hanson Brothers in een ver verleden (1984) begonnen zijn als Ramones-coverband is duidelijk merkbaar. Niet alleen speelt de band in de toegift de covers Loudmouth en Havana Affair, maar ook in hun eigen materiaal zijn de Ramones-invloeden hoorbaar. Het zijn veelal simpele nummers. Catchy. Zoals het punk betaamt. Ook de aankondiging is in Ramonesstijl: 1 -2 - 3 - 4! Zelfs de podiumhouding lijkt afgekeken van hun grote voorbeelden. Zanger Johnny Hanson houdt zijn microfoon vast zoals Joey Ramone dat vroeger ook regelmatig deed.
In tegenstelling tot de Ramones hebben de Hanson Brothers echter wel ruimte voor grappen en grollen. De band dankt haar naam aan de komische film Slap Shot over ijshockey. Dit biedt blijkbaar ook voldoende inspiratie voor zowel de teksten als de gehele show. Vermoedelijk geheel volgens plan oogt gitarist Tommy Hanson als een dementerende man op leeftijd die af en toe vergeet wat zijn plek op het podium is. Maar elke keer als hij zijn plek verlaat, zijn daar de scheidsrechters die hem met hun fluitjes en terechtwijzende houdingen weer naar zijn eigen plek op het podium dirigeren. Ook als de beste man hele - vermoedelijk saaie en langdradige - verhalen dreigt te gaan vertellen, manen de scheidsrechters en zanger Johnny hem tot stilte.
De scheidsrechters komen ook in actie wanneer Johnny van het podium springt en het publiek induikt, één van de bandleden er met de microfoonstandaard vandoor neigt te gaan, drummer Mikey Hanson over zijn drumstel heen loopt en de bandleden met snoeren en drumstokjes op de snaren van de basgitaar slaan. Ook de scheidsrechter bij de merchandise grijpt hier en daar in en begint fanatiek te fluiten. Chaos. De scheidsrechters slepen zelfs een toeschouwer de zaal uit.
Ondanks zoveel chaos is het wel degelijk een goed optreden. Live klinken hun nummers zelfs beter dan op het album. De chaos is ongetwijfeld ook bedoelde chaos. Onderdeel van de show. Die show zit zo goed in elkaar dat het allemaal lijkt alsof het zo hoort. Het is de normaalste zaak van de wereld. Ondanks hun leeftijd hebben de mannen energie voor tien. Ze komen zelfs tweemaal terug voor een toegift. Een avond vol krachtige Ramonesachtige ijshockeypunk met een grote knipoog.
Noot: eigenlijk zijn de Hanson Brothers natuurlijk een alter ego en uit de hand gelopen uitlaatklep voor de virtuoze jazzpunk hardcore mannen van het Canadeze NomeansNo.