Tja, wie past er dan het beste in het voorprogramma van deze thuiswedstrijd? Dat kunnen enkel en alleen de mannen van Breekbaar zijn. Het lijkt misschien een beetje een gekke combinatie, maar daarom werkt het juist. Breekbaar voelt aan als je filosofiedocent die ook ineens heeft besloten muziek te willen maken: maar dan wel dansbaar. Zet er een bas en drums onder in plaats van een dikke synth en het is ook punk. En juist de stunteligheid waarmee Breekbaar op het podium staat is meer punk dan menig zelfproclaimde punkband. Punk gaat immers vooral over iets willen vertellen en dat hoeft niet mooi of perfect, maar juist de stunteligheid van Breekbaar zorgt ervoor dat nummers de juiste snaar raken. De melange van de i dont give a fuck houding, gemengd met de stuntelige leraar vibes maakt het een show die je niet vaak ziet. Het is dan ook mooi om te zien dat zelfs tijdens het voorprogramma de zaal al bijna helemaal volstaat en zichzelf, al glimlachend om de eerlijke schoonheid van Breekbaar, warm danst.
Het is donderdagavond en voor de Vera is het een drukte van jewelste. Niet zo gek want de show van vanavond is helemaal uitverkocht. Komt er een bekende Europese band optreden? Nee. Een grote Nederlandse ster dan? Neenee! Het zijn de drie Groningse mannen van TAXITAXI die vanavond de Vera uit zijn voegen laten barsten. Deze punk-boyband heeft een gouden jaar achter de rug en komen hier in de thuisstad nog even een ererondje spelen. Dus hup, tas in de garderobe, biertje in de hand en dan zijn we klaar om in te stappen in de leukste taxi van 050.
Breekbaar warmt op
TAXITAXI breekt af
Maar we zijn hier natuurlijk vooral gekomen om dé punk-boyband van het moment te aanschouwen. Na een denderend jaar met o.a. ESNS, Bevrijdingsfestival en een dikke dertig shows op de Popronde is het tijd om groots af te sluiten. En dat TAXITAXI gekomen is om te slopen is duidelijk vanaf het allereerste moment dat de mannen, gehuld in de Groningse vlag, het podium opkomen. 'Stap in!', schreeuwt Freddy Sunshine, aka Fred Goverde, en gelijk wordt de moshpit geopend door het overwegend jonge publiek wat zich vooraan de zaal heeft verzameld.De zee aan leren jasjes bezegelt met patches en spikes, blijft dan ook de hele show kolken terwijl TAXITAXI gewapend met hun catchy one liners en aanstekelijke riffs over het publiek heen dendert. Ondanks dat de band nog niet heel lang bestaat worden bijna alle nummers woordelijk meegeschreeuwd en dat laat wederom zien hoe snel TAXITAXI is gegroeid in zowel performance als in bekendheid het afgelopen jaar. Want dat de mannen bizar veel uren hebben gemaakt is heel goed te merken.
Het optreden zit zowel thematisch als muzikaal sterk in elkaar en verveelt geen seconde. We ontmoeten zelfs een vriendengroep die elkaar hebben leren kennen bij een optreden van TAXITAXI en dat is onmiskenbaar één van de mooiste dingen aan de muziek van deze band. Samen met je vrienden tegen dingen aan kunnen schoppen en meeschreeuwen tegen de gevestigde orde creëert een gevoel van saamhorigheid en connectie. Verbinden door kapot te willen maken; misschien is dat wel de punk essentie waar TAXITAXI het meeste voor geprezen kan en mag worden. Want wat is het een topavond op deze donderdag. Ja, natuurlijk is het een thuiswedstrijd en die zijn meestal makkelijk gewonnen, maar de manier waarop de drie vanavond de Vera platspeelt, geeft deze avond een gouden randje. Een rauw randje verguld in zelfspot, mooie lelijkheid en het jezelf niet te serieus willen nemen.
Uitstappen willen we niet, maar de meter loopt dus met spierpijn van de moshpit in onze botten verlaten we de taxi en de Vera. En die blauwe plekken morgen? Die zijn het dubbel en dwars waard.