Na maanden aan voorbereiding, avonden vol bier en huilend geprobeerd te hebben Engelse boekers aan de telefoon te houden, kwamen we tot de conclusie dat het managen van een tour meer wilskracht vereist dan van een bezorgde moederuil die haar kroost beschermt. Kortom, we hadden iemand nodig die zijn babyuilen op een rijtje heeft, en zo kwam tourmanager Daniel Davies tot leven. Daniel komt uit Liverpool en zodoende was het geen probleem om een underground-punktour te organiseren in zijn thuisland. Na onszelf te voorzien van een nieuwe (zo goedkoop mogelijke) bandoutfit, kon de bus worden volgeladen met ouwe meuk, versterkers en een paar treetjes Pitt.
Groningse And The Gods Made Coffee op de Engelse toer
"Van slapen kwam weinig, bier en whisky was er echter in overvloed"
De jongens van And The Gods Made Coffee mochten afgelopen maand op tour door Engeland. Dat is zeker niet niets voor een Groningse band en daarom vroeg 3voor12 groningen hen een tourverslag bij te houden. Van geslaagde optredens tot nachtelijke avonturen, en van slapen in een busje tot behandeld worden als rocksterren: lees hier hoe het leven van een tourende band eraan toe gaat.
Zonder slaap vertrokken we om half drie 's nachts richting het land van de linksrijdenden. Op een spontaan ommetje Gent en het plakken van de speciale UK-autostickers na ging het best soepel allemaal, 't kon minder. De ferry was alleen dramatisch druk en de enige band die we onderweg hebben geluisterd was Kiss (Room Service was ons tournummer, voor de liefhebbers).
In één keer door kwamen we aan bij de eerste venue van de tour: The Library in Leeds, waar we meteen mochten beginnen met de soundcheck. Gelukkig kregen we, voor we goed en wel uit konden stappen en onze benen konden strekken, al hulp met uitladen van de overenthousiaste punker Alex. Hij opende de avond met zijn band The Flatheads. Lekkere punk classics kwamen voorbij en iedereen begon wat rond te lopen.
Aangezien niemand van ons meer zin had in promotiewerkzaamheden liep de zaal na de tweede band Negative Panda behoorlijk leeg. Maar tourmanager Daniel zou tourmanager Daniel niet zijn als hij geen voltallige cast van een tienermeisjesmusical de zaal in wist te krijgen, en zo geschiedde...
Goed, de eerste dinsdagmorgen van onze tour was aangebroken en omdat wij er middels een ouderwets potje 'Stier, Papeen, Schaar' niet uit waren gekomen wie er naar een willekeurig hostel zou rijden, werden we wakker in het busje, dat nog op dezelfde plek naast The Library geparkeerd stond. Steven en Mathé niet, die werden gewekt door de vuilnisman die zijn rondje deed langs een aantal containers en het stel snarenplukkers slapend aantrof in een hoop glas, stelletje zwervers.
Gelukkig heeft dit verhaal ons, samen met wat gratis merch en bier, geholpen aan veel betere slaapplaatsen gedurende de rest van de tour. Over de rest van de tour gesproken: gig twee in Leeds stond op de planning, en dus reden we in ons bed richting de Milo-Bar in hartje Leeds, waar een vriendelijke geluidsman ons troostte en zei dat het allemaal wel goed kwam. Daniel en Gerald sliepen nog wat bij en de rest spande zijn kraakbeen nog eens goed aan om, gewapend met flyers, de stad te verkennen.
De supportact in Milo was het uit Hull afkomstige No Nothings, die het publiek er al noisend aan deed herinneren oordoppen in te doen.
Na een diner in een Wetherspoon en een geslaagde gig, kruisten onze wegen met die van Ben, die samen met zijn vriendin Chloé een drankje deed. Ben durfde het dankzij jarenlange tourervaring met o.a. Echo & The Bunnymen aan om ons te voorzien van een slaapplaats in zijn appartement. Hij verzorgde ons alsof we rocksterren waren, had de beste verhalen over andere rocksterren en liet ons alle hoogtepunten van Leeds zien. Na een intens afscheid reden we naar Bradford.
Het optreden in The Black Swan in Bradford was geregeld door Alex, die deze keer met zijn andere punkband Stillborn Unicorn de avond wederom zeer enthousiast afsloot. Met een knallende set. Echt niet normaal, die gast is niet meer te stoppen. Daarna gingen we in een taxi door naar onze slaapplaats bij Daisy en Jenny. Er was veel bier en Jenny kon goed overweg met haar xBox. Nog even de neus verdoven met een bevroren bloemkool, DIY een piercing zetten en ‘s ochtends meteen door naar Liverpool. Want kom op, wie blijft er in Bradford als Liverpool om de hoek ligt?
Eindelijk waren we in Liverpool. (Verwacht trouwens geen EP van ons met liedjes gebaseerd op steden, dit is een afgezaagd concept. Ik noem verder geen namen). Hier stond onze vierde show van de tour op het programma in de venue waar The Beatles kennelijk voor het eerst speelden: The Jacaranda Club. Best prima te doen hoor, dat podium, maar de airco stond hier zo hard dat onze tepels recht omhoog stonden.
Daniels zus woont in Liverpool en wij mochten blijven ‘logeren’. Van slapen kwam weinig, bier en whisky was er echter in overvloed. 's Ochtends bracht zij ons beans on toast en na een aantal keer Room Service van Kiss beluisterd te hebben, bracht het lot ons bij een rave naast een ooit door de nazi’s gebombardeerde kerk.
Macguire’s Pizza bar was tevens niet geheel onverwacht ook een pizzeria, waar veganboy Gez sinds lange tijd weer een pizza kon eten. Het optreden was een rush, waarin alles naar de kloten ging. Drumstokjes, Gez z'n hoofd en precies genoeg merchandise verkocht om de die nacht opgelopen parkeerticket te kunnen betalen! Wat wil je nog meer…
Support Polarnecks kwam hélemaal met de trein uit Schotland. We hebben nog met de bandleden afgesproken in de tequillabar, maar hier waren we even afgeleid door allerlei andere dingen (honderd verschillende smaken tequila, allemaal voor één pond! Gekkenwerk). Wat er verder allemaal gebeurd is weten we niet, maar de volgende dag zaten we bij mixing engineer Malte onze nieuwe EP af te maken. Deze komt uit op dierendag (4 oktober)!
Love you,
Tim, Mathé, Steven, Gerald
...And The Gods Made Coffee
Our last words are for our friend and perfect tourmanager Daniel. He always managed to get us at the right place, at the right time. Thanks, let’s do another tour.