Meadowlake treedt pas enkele maanden op voor publiek. Vertel eens hoe jullie als groep bij elkaar zijn gekomen, kenden jullie elkaar voordat jullie band ontstond?
Jarno: "We kennen elkaar al wat langer, ongeveer sinds 2006 denk ik. Het is wel grappig ontstaan. Ik heb Erik bijvoorbeeld ontmoet toen ik uit blikjes aan het drinken was op het terras waar hij toen barman was. Ik had dat drinken ergens anders gekocht. Hij zei daar natuurlijk wat van, maar daarna konden we er beiden ook wel om lachen, zo ontmoetten wij elkaar."
Erik: "Met de band begonnen we een tijd later met z’n zevenen, echt als een vriendengroep. We vonden het allemaal leuk om muziek te maken. Voor de stijl volgden we vooral Jarno, want die luisterde het meest naar muziek, post-rock enzo. Hij had ook al veel nummers geschreven waarvan we sommige ook voor de band konden gebruiken."

Wat veranderde er voor jullie toen het serieuzer werd?
Erik: "Toen zijn twee van de leden afgehaakt. Omdat onder andere de drummer was gestopt, moesten sommigen van ons een ander instrument gaan spelen. Zo is Tjeerd gaan drummen. Hij speelde eerst gitaar, maar kon ook al wel wat standaard drumpartijen. Hij doet nu geweldige dingen tijdens het drummen."

Jarno schrijft dus jullie nummers?
Erik:" Ja, we zijn zijn liedjes gaan spelen. Het is een mooi proces als je dan met een liedje bezig gaat. Er kwam steeds al snel iets uit wat ook bij Jarno zijn teksten en ideeën paste.
Jarno: Soms ging het een totaal andere kant op dan ik zelf gedacht had, maar het paste altijd binnen het grotere geheel."

Jullie zijn muzikaal erg goed op elkaar afgestemd, daar moet veel oefentijd in zitten zou je zeggen. Steken jullie meer tijd in het schrijven van nummers of in het leren spelen van de nummers?
Erik: "We zijn zeker meer tijd kwijt aan het inspelen. Die samenhang is voor ons echt heel belangrijk. Afgelopen week had ik bijvoorbeeld nog een supercoole gitaarpartij bedacht, maar in het geheel paste die niet. Dan miste steeds net dat knallende. Er moet veel aan gewerkt worden om die partij er toch in te kunnen houden."

 

Hoe is de wisselwerking? Jarno schrijft de teksten, maar moet hij jullie veel uitleggen over hoe hij de muziek daarbij voor zich ziet?
Erik: "Dat valt erg mee. We kennen elkaar allemaal echt door en door. Zonder het uitgesproken te hebben weten we vaak al wat de ander bedoelt. Als je elkaar persoonlijk goed kent, komt de muziek daar bijna vanzelf uit voort."

Door de muziek die jullie maken lijkt het alsof jullie je niet erg bezighouden met muziek die in Nederland gemaakt wordt en jullie je meer oriënteren uit muziek uit heb buitenland. Is dat zo?
Jarno: "Dat is inderdaad veel meer de muziek waar we zelf naar luisteren. We luisteren naar bands uit Brooklyn (New York) bijvoorbeeld, en bands als Bon Iver. We houden ervan als artiesten iets aparts doen en echt iets eigens hebben.
Erik: Ik hoor genoeg bands met coole elementen in de muziek. Soms past dat helemaal niet bij ons en gaat het om compleet andere stijlen, maar soms kun je er toch ook nog wel iets uit meenemen dat je zelf kunt gebruiken. En in ieder geval heb je bij die bands evengoed waardering voor een stukje creatief proces. Sigur Rós vinden we allemaal geweldig, zoals die experimenteert. Maar zelf kijk ik ook naar The Edge, met zijn effecten. Je zou als gitarist wel willen dat je zo kon spelen. Het is volgens mij ook vanzelfsprekend dat je daarbij altijd één trap omhoog kijkt. Ik hoorde al een paar keer mensen tegen mij zeggen dat ze wel wilden dat ze gitaar konden spelen zoals ik. Daar sta je niet bij stil, dat ze ook steeds meer zo naar jou gaan kijken."

Tijdens het luisteren naar de harmonieuze muziek van jullie kun je in gedachten makkelijk mooie filmische scènes of mooie werelden uit verhalen oproepen. Vinden jullie de inspiratie zelf alleen in de muziek of ook in andere culturele aspecten?
Jarno: "Je kijkt ook naar andere dingen, ik zoek ook wel inspiratie in films. Zoals de filmThe Road en de thematiek daarvan. Die film gaat over een vader die zijn zoontje moet beschermen in een apocalyptisch landschap. De beelden en thema’s van die film zijn heel inspirerend en ook betekenisvol, dat kun je absoluut in liedjes verwerken."

Hoe verwerken jullie zulke thema’s dan in de muziek? Probeer je ze alleen in de tekst op te nemen? Of ook in de muziek?
Jarno: "Ook in de muziek. We hebben een liedje dat Stripped Bare Structures heet. Dat nummer gaat over tijdverspilling. De wereld moet weer wakker worden, dat is de boodschap. Maar daar zit een climax in die ook in de muziek te horen is.
Erik: En ik gebruik daarvoor bijvoorbeeld een E-bow, dat zorgt voor een schreeuwend geluid, dat zit ook in dat nummer."

Hoe serieus is het muziek maken inmiddels voor jullie? Ligt, wat jullie betreft, jullie toekomst in de muziek?
Erik: "We zijn wel bereid om hier volledig voor te gaan met ons vijven en we geloven ook dat we met elkaar door kunnen blijven gaan. Iedereen van ons zou bij wijze van spreken ook elk ander instrument kunnen spelen, daar hoor je aan dat iedereen erg muzikaal is. We hebben in december een demo uitgebracht en toen heel bewust gezegd dat de band nu prioriteit heeft. En we zien ook al dat dingen veranderen. We worden nu ook gevraagd voor optredens. Eerst moest je nog overal naartoe mailen. We komen verder allemaal uit Groningen en zijn nu allemaal afgestudeerd. Ik kwam laatst na een optreden terug op mijn werk en toen zei mijn baas voor de grap tegen me: ‘Nu zul je zeker wel een deel van je baan gaan opgeven.’ Uiteindelijk kan dat wel gebeuren, want we hebben tegen elkaar gezegd dat we tot het gaatje gaan."

Het gaat nu erg snel met jullie hè, waar is dat volgens jullie eigenlijk begonnen?
Erik: "Ja, het gaat erg goed. 27 januari hadden we de eerste grote show (Rode Oortjes Festival, red.) en daar was de boeker van Simplon Up ook, van de alternatieve programmering. Daarna hebben we in Simplon gestaan, we mochten daar de langste set tot nu toe spelen, dat was heel tof."
Jarno: "En in Stadskanaal deden we mee aan de voorronde van de POPgroningen Talent Award. Daar wonnen we een plek in de halve finales met drie andere bands. 
Erik: Zo leer je het veld wat kennen. Jarno is ook wel wat thuis in de festivals die je hier hebt, dat scheelt. Maar we weten nu bijvoorbeeld ook dat er in Nederland een Indiechartbestaat, daarin blijken we met het nummer Cold War nu ineens op plaats 12 te staan. Hij stond er al een paar weken in en elke week staat ie iets hoger. Contacten met andere bands helpen ook. We hebben al een paar keer met Animal Antics gespeeld en laatst met Mr. Richard. Die gaf ons een aantal tips voor waar we in de toekomst kunnen gaan spelen."

Wat zijn jullie plannen voor dit jaar?
Jarno: "Op 13 april staan we in Vera, daar spelen we downstage. Ook spelen we in mei op het Flinke Pink Festival in Leek en later op het BUUF festival. 
Erik: Dat is een akoestisch festival waar ook Tim Knol en Awkward I spelen, dus dat is erg tof."

Is het, denk je, moeilijk om jullie muziek akoestisch te gaan spelen?
Erik: "Dat valt mee. We hebben het wel geoefend en dat ging redelijk goed. De essentie blijft hetzelfde."
Jarno: "De nummers zijn al geschreven vanuit een singer-songwriter setting, dan valt het mee om terug te gaan naar een wat intiemere setting."

Tot slot, hoe kijken jullie naar de verdere toekomst?
Erik: "Ik denk dat wel in 2013 gewoon leuk moeten blijven spelen. We zitten zelf ook nog in een proces waarin we de nummers door en door leren kennen. Dan kunnen we in 2014 weer verder kijken. Misschien kunnen we dan wel een EP opnemen."