Je bent nu bij deel drie van 'De Grote Chill', hoe is die eigenlijk opgebouwd?
Het eerste deel is heel persoonlijk, het tweede deel is heel theatraal en groots en het derde deel gaat alleen maar over vrouwen. Omdat vrouwen eigenlijk altijd mijn grote inspiratie zijn geweest. Daarom wilde ik daar altijd al een heel album over maken.
Waar gaat het dan over? Versieren, standjes of maandverband ofzo?
Het gaat echt over hoe ik in het leven sta, hoe ik van vrouwen hou... Ergens is alles wat ik doe wel een beetje terug te brengen naar vrouwen. Dat doe ik al vanaf mijn jeugd. Ik vind het wel grappig maar ook een beetje schrikbarend.
Waarom is dat zo?
Waarom ik alles doe voor vrouwen? Dat is gewoon het hele spelletje. Het begon al op de lagere school. Ik was niet de slimste van de klas en werd daar een beetje mee gepest. Niet heel erg, maar ik compenseerde het met bepaald gedrag. Door heel erg grappig te zijn en dapper te doen. Één liedje gaat over het mooiste meisje van de klas. Er is altijd maar één mooiste meisje en daar kreeg ik nooit contact mee. Dat heeft altijd wel een rol gespeeld. Indruk maken op dat ene mooiste meisje. Het is heel oppervlakkig maar aan de andere kant ook heel natuurlijk. Iedere man wil dat.
Waar gaan de andere tracks over?
Een liedje gaat over kiezen tussen twee verschillende vrouwen. Een andere over dat ik nog op zoek ben naar dat ene meisje. Aan de andere kant heb ik een liedje dat heet: Ik blijf jagen.
Dus het draait niet alleen om ballen?
Nou ja uiteindelijk wel. Ik wil ook gewoon gezien worden, weet je? Dat is vanaf mijn jeugd al, daar kan ik alles naar terugbrengen. Maar dat is gewoon ook hip hop. Je ego polijsten en daarmee spelen.
Als ik de laatste hoes zie sta jij daar als verlegen jongetje tussen allemaal vrouwen. Wat is het achterliggende idee?
Ik ben nog steeds op zoek naar het mooiste meisje van de klas, maar ik durf helemaal niet naar haar toe te stappen. Op die hoes sta ik in het midden van alleen maar lekkere wijven, maar ik weet gewoon totaal niet wat ik ermee aan moet. Als ik een mooie vrouw zie, raak ik gewoon helemaal op non-actief. Stel dat ik een supermodel tegenkom, dan ben ik weer dat verlegen jongetje van vroeger.
Ben je eigenlijk nog op zoek naar een vriendinnetje?
Ik ben niet écht op zoek, dat moet ook niet. In het laatste nummer rap ik ook: 'Mijn moeder zei je moet niet zoeken, doe gewoon wat je wil, ze komt vanzelf op je route'. Je moet er eigenlijk niet te veel mee bezig zijn. De mooiste meisjes die ik heb gehad, daar heb ik ook niet mijn best voor gedaan. Als je het te graag wilt, dan verneuk je het voor jezelf. Sinds het uit is met mijn vriendin ben ik echt aan het jagen. Bewust, maar ook onbewust. Ik ging bijna nooit uit. Nu ga ik elk weekend op stap, het is een soort vlucht, een uitweg van het alleen zijn. Dat wil ik ook gewoon uitspreken, want dan is het meer oké om te doen.
Lukt het een beetje, het rokkenjagen?
Ja en nee. Er zijn ook meisjes bij wie het niet lukt of dat het niet de moeite waard blijkt te zijn. Het is ook bindingsangst of verlatingsangst. Ik heb geen zin om me weer kut te voelen over een meisje. Ik ben nu heel erg afstandelijk, bijna ijskoud. Zoals ik die hoes ook zie; ik sta daar met mijn handschoenen aan. Ik ben ijskoud en dat moet je ook zijn als je niet wilt dat je hart gebroken wordt.
Zit er dus ook gewoon nog achter, dat je hart gebroken is?
Ja, sowieso. Het hele project! In het vierde deel wordt het wat minder, wat meer ouwehoeren, maar in de eerste drie delen zit sowieso hartpijn, man. De producties zijn ook poppiër geworden trouwens.
Het vierde deel ook?
Nee, het vierde deel wordt echt hiphop. Detroit style, jaren negentig. Om het af te maken, weet je, zo van laten we even normaal doen. Al mijn liedjes zijn een memoblaadje voor mezelf; dit denk ik nu. Luister het over een jaar terug en kijk dan hoe je erin staat. Ik schrijf mijn positieve liedjes als ik me echt kut voel. Als een soort van oppepper.
Wanneer schrijf je dan verdrietige liedjes?
Die kan ik altijd schrijven. Ik kan altijd wel putten uit een kutgevoel. Ik kan me goed aanstellen en dat doe ik dan ook. In liedjes mag dat. Ik ben altijd wel bang geweest om dat te veel te doen ofzo, maar nu heb ik zoiets van: fuck it. Als je mijn liedjes te ver vindt gaan dan luister je het maar niet, als je er echt wat aan hebt dan is het voor jou.
Je geeft je in vergelijking met andere rappers inderdaad veel bloot.
Ja, het is aan de ene kant een ego boost, dat hoor je op het vierde deel. Maar het is ook gewoon een enorme uitlaatklep, als ik dat niet had dan werd ik echt gek.
Is dat je enige motivatie?
Het is ook een bevestiging dat ik iets kan en dat ik ertoe doe. Dat ik iemand ben in de mensenmassa. Ik ben al snel blij, als ik muziek kan maken en een paar honderd mensen aanspreek. Ik wil wel duizenden aanspreken hoor, maar ik ben al snel tevreden.
Ben je dan nooit teleurgesteld in de respons die je op de muziek krijgt?
Jazeker, maar dat is gewoon puur mijn ego. Het moet je eigenlijk niet interesseren wat mensen van je denken en of ze het vet vinden. Je ego wordt als eerste geraakt, verder kun je eigenlijk nergens last van krijgen. Laat het gewoon van je af glijden. Al die lui die je haten... Fuck hun, weet je wel. Ze zeggen het ook vaak om maar wat te zeggen. Als ik die liedjes wil maken doe ik dat gewoon.
Waar ben je nog meer mee bezig?
Grafisch ontwerpen. Ik heb bijvoorbeeld de hoes van Kraantje Pappie zijn album ontworpen, die verschijnt op 13 januari. Verder ben ik bezig voor Wonderful Ear, een platenlabel. En ik wil mezelf wat meer in de kijker werken. Er komt bijvoorbeeld een documentaire. Verder gaan we wat clips maken, ik vind het leuk om daar over na te denken en te regisseren.
Waarom doe je De Grote Chill in vier delen?
Ik wil gewoon de tijd nemen om muziek te maken en doordat het zo lang duurt zie je ook een verandering in mij als persoon. Als de grote Chill af is wil ik de tijd nemen voor een heel album, waar ik echt achter sta. Hier had ik soms ook liedjes tussen zitten die ik achteraf wel anders had willen doen.
Ga je nog een dubstep plaat maken?
Nee man. Ik wil eruit springen door rust en een bepaalde nuchterheid. 'Voel goed muziek' noem ik het, je kan meezingen, je kan er goed op dansen. Voor het album dat volgend jaar komt is het echt zoeken. Bijvoorbeeld naar een producer, ik wil met één iemand een album maken. Dat album moet één geheel worden.
Heb je dan een idee welke kant je nu op wilt?
Het neigt wel weer terug naar de Blocnotes sound. Het was altijd heel positief en er zat gewoon een bepaalde rust in. Niet te springerig of opzwepend, dat hoeft helemaal niet. Je had de simpele '90's Detroit hiphop sound en wij hebbben daar de zangrefreintjes aan toe gevoegd... Dat werkte gewoon heel goed, meisjes vonden het leuk en de gasten vonden het ook tof.
Mis je de Blocnotes tijd een beetje?
Alles ging lekker. We waren de enigen in die stijl en hebben een trend gezet, dat durf ik wel te zeggen. Ja ik mis het wel, we hadden toen een soort niche in de markt die ik nu een beetje kwijt ben. Ik heb nu heel veel dingen gedaan die iedereen wel een beetje doet. Ik wil voor mijn album wel weer een beetje terug naar de wat meer natuurlijke sound. Ik denk trouwens dat ik het album misschien 'De Ivanhoe Mentaliteit' noem.
Wat is dat?
De Ivanhoe mentaliteit is de doe-het-zelf mentaliteit. Ik probeer alles zelf te doen en te regelen. Daarnaast is 'Ivanhoe' ook dapper doen. Dapper doen op allerlei vlakken. Dapper doen tegen de wereld maar ook gewoon open zijn. Een harnas aan hebben, maar wel blijven schreeuwen wat er op m'n hart ligt. Ik wil ook zeggen dat alles mogelijk is. Ik dacht dat ik nooit over mijn ex heen zou komen, maar dat is ook gelukt. Dat is mijn muziek.