Lepel Concerts en Subroutine leveren samen alweer een supergezellige avond op

Een avond voor de kenners met de creme de la creme van de lokale indie

Nargiza Mamadazimova (tekst) en Sjors Hoogerdijk (foto's) ,

Uit ervaring weten velen dat als je het label Subroutine en Lepel Concerts in een kleine ruimte bij elkaar gooit, het iets leuks en supergezelligs wordt. Deze keer zag iedereen het ook al aankomen, zeker met bands als Vox Von Braun, AC Berkheimer en Subroutine's nieuwe aanwinst – WOLVON.

Een avond voor de kenners met de creme de la creme van de lokale indie

Uit ervaring weten velen dat als je het label Subroutine en Lepel Concerts in een kleine ruimte bij elkaar gooit, het iets leuks en supergezelligs wordt. Deze keer zag iedereen het ook al aankomen, zeker met bands als Vox Von Braun, AC Berkheimer en Subroutine's nieuwe aanwinst – WOLVON.

De Rotterdamse AC Berkheimer opent de avond met zijn indie pop liedjes geserveerd met een laagje noise en shoegaze invloeden. De meerstemmige vrouwelijke vocals voelen dromerig aan en de riffs zijn licht, doch catchy. De zang heeft soms iets weg van Veronica Falls, die onlangs vaak in de spotlights geweest is. Het mag er gezegd worden dat AC Berkheimer's geluid goed aansluit bij de huidige trends in de indie muziek. Zoiets zou best wel eens op de internationale muziekscene aanslaan.

Na AC Berkheimer komt de WOLVON op, een Groningse band die de laatste tijd redelijk wat aandacht trekt. WOLVON is een 'nieuw gezicht' tussen Groningse bands, maar de meeste zullen de gezichten van de bandleden vast herkennen. Het zijn namelijk de organisators van Lepel Concerts zelf: Ruben van Walraven op bas en Ike de Zeeuw op gitaar/zang, die bijgestaan worden door Bram Nigten op de drums/zang. Het valt niet mee om WOLVON's sound in woorden over te brengen, maar het is energiek, hard, soms een klein beetje dromerig en zeker apart. Het is mooi om te zien hoe de energie er vanaf spat als Ike de Zeeuw uit zijn dak gaat, tegelijk op zijn gitaar spelend. Zelfde geldt voor de spastische, bijna Tourette-achtige percussie van Bram Nigten, die af en toe onderbroken wordt door de Fleet Foxes gone HEALTH-achtige zang. De bassist – Ruben van Walraven is de tegenovergestelde, hij blijft er juist heel koel en stoer onder.

De avond wordt afgesloten door Vox Von Braun. Een band die zich al door dik en dun bewezen heeft als een van de muzikale juweeltjes van Groningen. Vanavond laten ze ook een paar nieuwe liedjes horen. De eerste nummers klinken stevig en rockend, maar worden daarna afgewisseld met hét typische Vox Von Braun geluid: catchy noisy liedjes met een retro jaren zestig-gevoel. Dat heeft meteen een invloed op het publiek, de hoofden gaan meebewegen en de heupen worden ietsje losser.

Subroutine lukt het goed om de fijne bands die Groningen te bieden heeft, op tijd te spotten en ze een platform te bieden. De wortels van de label zelf liggen immers ook in Groningen. Verwacht dus elke keer dat Lepel Concert een Subroutine Care avond organiseert, dat het leuk, gezellig en druk (op de goede manier) wordt, zowel op sociaal als muzikaal gebied.