De Crystal Fighters heeft een van de grootste zomerhits van 2011 op zijn naam staan, Plage. Maar wie vanavond voor catchy poprockliedjes naar de Oosterpoort komt is verkeerd. De band speelt een breed palet aan muzikale stijlen zoals dubstep, drum and bass, rave en rock. Genoeg ingrediënten om er muzikaal een interessante avond van te maken!

Het publiek vanavond bestaat voornamelijk uit meisjes van tussen de 15 en 25 die een beetje modieus en alternatief zijn. Relatief veel hoedjes en korte coupes, Crystal Fighters (CF) is duidelijk voor mensen met goeie smaak. Maar dat kan trouwens ook haast niet anders als je een mix van de genoemde muziekstijlen speelt. Erg leuke bijkomstigheid is trouwens dat CF alles live speelt. Hierbij worden hoofdrollen gespeeld door een ukelele en een zelfgemaakt percussie instrument dat bespeeld wordt door de toetsenist en/of de gitarist. Het basale drumstel bestaat simpelweg uit stokjes en balkjes van verschillende dikte die op elkaar geslagen worden. Het ding heeft een toffe klank en is bepalend voor het geluid van nummers als I love London en At Home. Hieronder zie je hoe dat eraan toe gaat.


Crystal Fighters - At Home (Live in Groningen 2011)

Deze opname is trouwens gemaakt tijdens Eurosonic eerder dit jaar. De zanger van de Crystal Fighters, Sebastian Pringle, refereert tijdens het optreden vanavond meerdere malen naar het festival. Hij is ons dankbaar voor onze progressieve smaak en voegt eraan toe dat hij zonder het ESNS publiek waarschijnlijk 'nog op straat' had geleefd. Oké... Dat verklaart in ieder geval zijn clochard-achtige voorkomen, hij lijkt namelijk een beetje op Jack Sparrow (oftewel Johnny Depp in Pirates of the Caribean). Lang sluik haar, wijde wapperende kleren en druggy motoriek. De act van Johhny Depp is overigens aanmerkelijk beter dan die van de Pringle, die voornamelijk gewoon druggy overkomt.

Ook zijn zang laat af en toe wel wat te wensen over. Pringle's stem past niet bij alle nummers en de zangeres, Mimi Borelli, hoor je niet vaak genoeg. Bovendien staat haar microfoon te zacht, waardoor ze compleet wegvalt als ze niet hard zingt. Niet handig, want hoewel haar stem best mooi is, is hij niet heel erg krachtig. Het volume van de zangeres is overigens niet het enige probleem met het geluid. Soms hoor je verschillende instrumenten amper terug. Dit kan komen doordat de band te graag wil 'pompen': het lijkt alsof de muur van geluid elke kleine nuance in de muziek opvreet. Vooral bij nummers met veel bas en synth is dit aan de orde.

Het lijkt een en al kommer en kwel maar eigenlijk zijn het onvolkomenheden die niet echt op zouden vallen als het gewoon allemaal iets beter was geweest. De vonk springt nu gewoon niet over. In ieder geval niet bij uw dienstdoende schrijver. De aanwezige fans vinden het namelijk geweldig. Ze laten zich meevoeren, zingen mee, springen en gillen. En dan vergeef je dat soort schoonheidsfoutjes gewoon wat sneller. Daarnaast waren sommige nummers gewoon prima. De live uitvoering van de hit Plage brengt zelfs iets extra dan de studioversie en ook At Home komt goed over. Wanneer de band hierna plichtmatig het podium verlaat begint het publiek een motiefje uit dit nummer te zingen. Hierdoor wordt de nogal geforceerde opbouw naar de toegift iets leuker. Eigenlijk typeert deze kritische observatie het optreden van CF een beetje. Dus daarom sluiten we af met een tip: Als je naar een optreden van de Crystal Fighters gaat laat je dan lekker meevoeren in hun postmoderne sprookje en verkloot je tijd niet met kritische observaties.

P.S.: de winnaar van onze Crystal Fighters prijsvraag is bekend, er zal met hem/haar contact worden opgenomen!