Zijn recente platen worden vrijwel altijd neergesabeld door de critici maar vanavond laat KRS-One zien dat hij nog altijd één van de beste rappers ooit is. Het concert in de Kleine Zaal van de Oosterpoort is helaas niet uitverkocht maar de aanwezigen krijgen een uitzonderlijk goed concert voorgeschoteld. Samen met free-style kampioen Supernatural neemt KRS-One het publiek in een houdgreep en laat hij het pas na ruim twee en een half uur weer los.

De beste jaren van The Teacher KRS-One liggen in de jaren tachtig, toen hij met Boogie Down Productions een aantal klassieke hiphop platen heeft afgeleverd. Het is veilig om te stellen dat hiphop niet zou zijn geweest wat het nu is zonder die albums. De man is altijd platen blijven maken en zoals gezegd niet altijd met succes. Nou is het ook erg moeilijk om hip te blijven in een genre waar het een sport lijkt te zijn om met onbekend, nieuw talent op de proppen te komen.

Een deel van het publiek van vanavond moest nog geboren worden toen KRS-One zijn beste werk de wereld in slingerde maar ze kennen het wel degelijk. Tot verbazing van KRS-One weten mensen die de microfoon voor hun neus krijgen geduwd de teksten foutloos uit hun hoofd. Waarschijnlijk ook een reden waarom het zo'n goed concert is. Het publiek weet het te waarderen en KRS-One weet het publiek te waarderen.

Rapper Supernatural heeft in 2006 het wereldrecord voor de langste freestylerap op zijn naam gezet door ruim negen (!) uur los te gaan. Vanavond mag het publiek voorwerpen aanreiken die hij gebruikt als onderwerp. Dit varieert van een telefoon, Fisherman's Friends, sleutels en zelfs een dampende schoen. Moeiteloos weet hij er een verhaal van te maken. Een hoogtepunt van het concert is het moment dat de heren de zaal in gaan en de setting omdraaien. De zaal en de tribune worden het podium. Ze gaan zelfs helemaal naar boven om daar, al rappend, merchandise te signeren en te verkopen.

KRS-One neemt na twee uur een kleine pauze om een nieuw shirt aan te trekken, maar kondigt aan dat hij daarna weer van voren af aan zal beginnen. Uiteraard duurt het niet nog eens twee uur maar een slap einde wordt het zeker niet. Tot het einde aan toe weet hij te overtuigen en mogen we alleen maar hopen dat hij Groningen in de toekomst nog een keer weet te vinden.