Kin levert onweerstaanbaar muzikaal genot in het Platformtheater

Eerste optreden in Nederland is er één om nooit te vergeten

Wouter de Boer (tekst) & Jeroen Dekker (foto's) ,

Sommige optredens zijn zo verschrikkelijk goed, daar móét gewoon aandacht aan besteed worden. Donderdag 25 maart zet de Britse band Kin een veel te leeg Platformtheater in vuur en vlam met een weergaloze show. Dat ook de drie andere bands meer dan de moeite waard zijn, maakt de avond des te memorabeler.

Eerste optreden in Nederland is er één om nooit te vergeten

Sommige optredens zijn zo verschrikkelijk goed, daar móét gewoon aandacht aan besteed worden. Donderdag 25 maart zet de Britse band Kin een veel te leeg Platformtheater in vuur en vlam met een weergaloze show. Dat ook de drie andere bands meer dan de moeite waard zijn, maakt de avond des te memorabeler.

Voordat Kin de avond afsluit met haar eigen band, speelt ze eerst als bassiste mee in de Engelse meidenformatie Mr Heart. De rauwe poprock van de drie dames klinkt aanstekelijk, maar het optreden is aan de rommelige kant. Zangeres TamsinA heeft de neiging om na elk nummer haar gitaar een zwieper te geven ten teken dat de song is afgelopen, in plaats van dat ze het publiek afwacht. De performance mist daarnaast nog een beetje zeggingskracht, hoewel dat zeker niet aan drummer Helen Suzy ligt. Die ramt er nu al lustig op los!

De tweede act van de avond is het Rotterdamse Cradle FC (voorheen gewoon Cradle). Deze jongens maken al vijftien jaar experimentele postpunk en hebben onder andere in het voorprogramma gestaan van Sixteen Horsepower en Johan. Toch zijn ze vooralsnog niet opgepikt door een groter publiek en dat is jammer. De intensiteit waarmee frontman Johan Visschers tekeer gaat op het podium, dwingt al binnen een paar minuten respect af. Cradle FC brengt een strakke set, waar de passie vanaf spat.

Vervolgens is het de beurt aan het Groningse An Ear To The Sky, dat met hun noiserock al snel alle verdiepingen van het Platformtheater weet te vullen. Zelfs bij de voordeur klinkt het nog ijzersterk. En afgaand op de reacties van het publiek na afloop, is de vonk aardig overgeslagen. Dat belooft wat voor de aankomende albumopnames, waarvoor deze set als try-out gold.

Wat valt er tenslotte over Kin te zeggen, behalve dat de groep een van gaafste optredens van 2010 weet neer te zetten in een veel te leeg Platformtheater? De ranke zangeres wurmt haar stem in alle mogelijke bochten en lijkt zelfs aan twee microfoons nauwelijks genoeg te hebben. Geflankeerd door bassist Ding (die zijn strepen al verdiend heeft bij PJ Harvey en The Fall), drummer Howard Jones en toetsenist Jonn ‘Jonnatron’ Dean, zet Kin een waargaloze show neer die elke vezel in je lichaam doet ontbranden van muzikaal genot.

Het zal geen verbazing wekken als over vijf jaar 5000 mensen zeggen dat ze bij het eerste optreden van Kin in Nederland waren, in het Groningse Platformtheater. Maar tenminste 99% procent liegt dan dat ie barst!