Audio Adam maakt alternatieve popmuziek geschikt voor grote zalen

Recensie ep Audio Adam (titelloos, 2010)

Wouter de Boer (tekst) ,

Ze bestaan net een jaar, maar Audio Adam heeft al flink van zich doen spreken. En nu is er een ep, uitgebracht in januari 2010, en geproduceerd door Jonas Filtenborg (Beef, Relax). Hoe presenteert de band zich in deze vijftien minuten muziek?

Recensie ep Audio Adam (titelloos, 2010)

Ze bestaan net een jaar, maar met het behalen van een finaleplaats in de Kleine Prijs van Fryslân en het vergaren van lovende persberichten, heeft Audio Adam al flink van zich doen spreken. En nu is er een ep, uitgebracht in januari 2010, en geproduceerd door Jonas Filtenborg (Beef, Relax). Hoe presenteert de band zich in deze vijftien minuten muziek?

Het eerste nummer, ‘Sign’, start met een heerlijke pianoriedel. De toon is letterlijk en figuurlijk al met de eerste noten gezet, want gaandeweg de ep zal blijken dat het heldere pianogeluid van Tjerk Koekkoek in grote mate de herkenbaarheid van Audio Adams muziek bepaalt. Het volle geluid dat de band meteen al in dit nummer weet te produceren doet direct denken aan een grote act als Snow Patrol.

Het is dan ook niet vreemd dat de band zelf aangeeft op eenzelfde manier alternatieve popmuziek te willen maken, namelijk door te werken met een steviger drumgeluid en scherpere gitaarriffs. Met dank aan producer Jonas Filtenborg klinkt zo ook het tweede nummer ‘Cause You’re Gone’ groots en opzwepend. De samenzang tussen Koekkoek en zanger/gitarist Jasper Dijkstra komt uitstekend uit de verf en geeft het nummer wat extra’s.

Op ‘The Storm’ laat Audio Adam vervolgens horen dat ze meer kunnen dan Snow Patrol nadoen. Dit is het eerste nummer waarin ze echt een volkomen eigen geluid laten horen. Als ze live net zo goed zijn als op de plaat, moet dit haast wel een klassieker worden. Het samenspel tussen Robert-Jan Zigterman op drums en Maurice Otten op bas levert een solide basis, waar Koekkoek en Dijkstra met harmonieuze samenzang en een goede variatie in het gitaargeluid een dijk van een nummer op bouwen.

Van de vier nummers op de ep is ‘Ignore Me’ het rustigste, maar ook hier geldt weer dat met name in het refrein een vol stadiongeluid wordt opgeroepen. De af en toe tegendraadse zangmelodie geeft het nummer een interessante edge. Toch voelt het nummer over het geheel genomen nog wat rommelig aan. Wat wel opvalt, is dat het refrein wederom makkelijk beklijft. Op de radio zal de muziek van Audio Adam het daarom waarschijnlijk goed doen.

Al met al levert de ep simpelweg vier sterke tot zeer sterke songs. Deze band heeft hoorbaar de potentie om heel groot te worden. Voor een volledig album zal echter wel meer variatie aangebracht moeten worden in de nummers, want met nog zes van deze liedjes wordt het overkill.