Canada rules op Rhythm & Blues night

Po' Girl dé verrassing van festival

Foto's en tekst: Harold Zijp ,

Het jaarlijkse feestje voor de liefhebber van rootsrock in Groningen en verre omstreken wordt altijd opgefrist door een paar relatief onbekende bands. Ook dit jaar was er in de kleinste zaal weer veel leuks te ontdekken.

Po' Girl dé verrassing van festival

Het is bekend dat er de laatste tijd veel leuke alternatieve rootsbands uit Canada komen. Zo waren daar laatst al de Great Lake Swimmers in Vera, en verder timmert het Six Shooters records label aardig aan de weg met rijzende sterren als Luke Doucet, Elliott Brood en NQ Arbuckle - te zien in vorige edities van de Rhythm and Blues night en TakeRoot.

Ook zaterdagavond was er weer een jonge canadese band te zien die het dak er af blies: Po'Girl. Deze band bestaat uit drie vrouwen en een man. Op de drumster na allemaal multi-instrumentalisten die de klarinet net zo makkelijk hanteren als de dobro, banjo en acoustische gitaar, terwijl er ook nog eens een originele "washtub bass" op het podium stond; een bas van een wastobbe en één snaar. De muziek van Po'Girl is een aanstekelijke mengeling van folk, country, jazz en  bluegrass waarbij vooral de geweldige samenzang van de twee zangeresen, Allison Russell en Awna Teixeira, opvalt; zelf noemen ze het trouwens "urban roots." Het optreden was een groot feest met een huppelend vrolijke band en een publiek dat alengs meer uit z'n dak ging. Graag nog eens terugkomen in de Vera!

Wat viel er verder zoal te beleven op de Rhythm and blues night; natuurlijk, er waren de wat belegen bluesbandjes en vaak en graag solerende gitaristen, maar daarnaast ook spannende rootsrock (Hundred Years Flood), aanstekelijke surf-instrumentals (Los straitjackets), originele outlaw country (Dale Watson) en niet te vergeten de levende legende Booker T (Jones), de man die verantwoordelijk was voor het unieke geluid van het beste soullabel ooit: Stax. In de jaren zestig vormde Booker T met de MG's de vaste begeleidingsband van alle Stax sterren (Rufus Thomas, Otis redding, Wilson Pickett en Sam & Dave om er een paar te noemen) en scoorde daarnaast met de MG's - Al Jackson, Donald "Duck" Dunn en Steve Cropper) ook nog wereldhits. Deze keer kregen we helas niet de MG's maar Booker T en zijn band zorgden wel voor een stief uurtje instrumentals van grote klasse war bij vooral nieuwewerk werd gespeeld maar een enkele klassieker als "green Onions" en "Hip Hug-Her" niet mochten ontbreken.