Op de Vera-site werd Sleepy Sun nog aangekondigd als een stelletje goedlachse hippies, gekleed in oude vodden en met van verf voorziene gezichten. Tijdens het optreden in Vera lieten de bandleden de kleurrijke aankleding achterwege. Visuele frivoliteiten bleven beperkt tot een grote hoeveelheid machine-rook en een indianen-veer op de microfoonstandaard. 

Gelukkig werd wel voldaan aan de muzikale verwachtingen. Sleepy Sun maakt heerlijk uitgesponnen psychedelische rock waar de gitaren ronken en de bas groeft als een ploeg door de sneeuw. Meest sterke en verassende element is de prachtige samenzang van Rachel Williams en voorman Bret Constantino. Hun stemmen dringen zich door de gitaarerupties als zonnestralen door een wolkendek. Hendrix en Fleet Foxes in een blender, dat idee.  

Toch wist Sleepy Sun de maar heel matig gevulde Vera niet echt voor zich te winnen. Want wat betreft inzet en enthousiasme waren de Amerikanen weinig aanstekelijk. De introverte zangeres Rachel Williams deed nog een halfzachte poging met de boodschap dat ze zo ‘very happy’ waren om in de beroemde Vera te staan. Maar ze keek erbij alsof ze net een asbak leeggegeten had. Na een korte toegift, bedankte Constantino hun crew lauw voor de inspanningen tijdens de afgelopen tour-weken. Maar in gedachten leek hij al in zijn warme bedje te liggen. Sleepy Sun is toe aan een winterslaap. Hopelijk komen ze nog eens terug als ze weer fris en wakker zijn.