Beth Hart had een de hele dag wat moedeloos voor zich uit zitten staren in haar Groningse hotelkamer. Maar het enthousiaste publiek in de uitverkochte grote zaal van De Oosterpoort, bracht haar weer bij zinnen, vertelt ze tussen de nummers door. ’This was the best night of the tour’, bedankt Hart haar gehoor bij het uitsterven van de laatste noten.

 

Tja. Dat zeggen ze natuurlijk allemaal, die artiesten. We love you! Maar vanavond geloof je het. Vanaf het eerste nummer druipt het spelplezier en de urgentie van het podium, dat er met schemerlampjes, schilderijtjes en tapijtjes uit ziet als een huiskamer in pakweg 1974. De sfeer sluit naadloos aan bij de muziek en de enorme strot van Hart, die zich een onmiskenbare zielsverwant van Janis Joplin toont.

Met een sterk opgebouwde set laat Hart en haar goed op elkaar ingespeelde band de temperatuur langzaam stijgen. Een eerste hoogtepunt dient zich aan als ze wijdbeens op een krukje in het midden van het podium gaat zitten. Met een van zweet glanzende hals steekt ze langzaam een sigaret op. De band zet in, en als de laatste rook langs haar stembanden glijdt klinkt de eerste rauwe zin van A change is Gonna Come. Een betere versie van Sam Cookes klassieker klonk er waarschijnlijk lange tijd niet op de Nederlands podia. Het publiek dat om duistere reden de hele avond gedwongen is op stoeltjes te zitten, gaat voor het eerst massaal staan.

Hart houdt het moment vast, neemt alleen plaats achter de piano en legt haar ziel nog verder bloot. "I went from zero to minus 10" zingt ze in het oprechte I Leave the Light On. En dan moest het dak er maar eens af. Tijdens het opzwepende Get your Shit Together duikt ze in het publiek als in een warm bad. De zaal vol voornamelijk dertig plussers laat zich horen. Als Hart terugkruipt op het podim voor een ‘heroïne version’ van Monkey Back kan de avond niet meer stuk.

Tijdens de toegift zit er dan ook niemand meer. En na veel rock ’n roll, diverse anekdotes over drank en drugs, voegt Hart het laatste essentiële ingrediënt toe aan de show: de sex. “This is a song about how to properly lick the coochie”, legt ze fijntjes uit over het nummer Gimme Gimme. En als ze het zingt is de hele zaal bereid het haar te geven.