Tenzij je houdt van veel lopen en graag zapt van artiest naar artiest, moeten er keuzes gemaakt worden op de Rhythm & Blues Night. Dat begint al om 20.00 uur, als in de Kleine Zaal wordt afgetrapt door Chris Hillman en Herb Pedersen, terwijl Boris McCutcheon & The Salt Licks in de Binnenzaal spelen. Moeilijk, maar gezien zijn verleden als Flying Burrito Brother en Byrd, wordt het zeker Hillman; die heeft na een stormachtige tijd als country- en rockster zijn muzikale roots (folk en bluegrass) herontdekt, en dat belooft wat. Daarna gaan we naar Eliza Gilkyson; zij zingt in de Bovenzaal haar donkere, broeierige liedjes. Ze werd genomineerd voor een Grammy voor Land Of Milk And Honey, doet me denken aan Lucinda Williams en bracht recent een nieuw meesterwerkje uit: Paradise Hotel. Gaan zien! Na de sfeervolle liedjes van Eliza is het tijd voor wat luchtiger vermaak, en ik denk dat Chatham County Line (Binnenzaal) daarvoor het juiste recept is. Hun reputatie is ze door een aantal optredens vorig jaar in het land al vooruitgesneld, en deze vier mannen uit North-Carolina zullen velen versteld doen staan. Meer dan één microfoon hebben ze niet nodig voor hun klassieke mountainmuziek a la Oh Brother, Where Art Thou, en er mag ge-yi-haaaad worden. Op naar de Entreehal voor het Zweede Hyacinth House. "Zelden klonk het Hoge noorden zo als het Diepe Zuiden", schreef Oor al over deze Scandinaviërs, en liefhebbers van 16 Horsepower of Violent Femmes zullen zeker aan hun trekken komen. Maar een andere recensent hoorde Pink Floyd en The Doors. In ieder geval is het spannende muziek met veel invalshoeken, die zowel in de Amerikaanse als Europese poptraditie is geworteld. Daniel Lohues maakt vanaf middernacht ongetwijfeld een mooi feestje in de Kleine Zaal, maar de liefhebber gaat terug naar de Binnenzaal voor het optreden van Elliott Brood: een fantastische band uit Canada die - zoals ze het zelf noemen - death country maken. Nieuwe plaat Ambassador is net verschenen. De gestroopte country met banjo maakt daarop plaats voor meer rockgitaren, maar de intentie is nog steeds hetzelfde. Kan wel eens het hoogtepunt van de avond gaan worden. Intussen is het na enen, heeft de drank zijn werk gedaan, en mag er onstpannen worden. Soulliefhebbers doen dat bij Barrence Whitfield & The Seatsniffers, die ongetwijfeld een potje heerlijk rauwe soul komen brengen waarbij niemand stil kan blijven staan. Maar Tex Mex-liefhebbers komen prima aan hun trekken bij Shawn Sahm & The Tex Mex Experience. Shawn is de zoon van de legendarische Doug Sahm en zet diens traditie voort. Afsluiten doen we natuurlijk bij The Hackensaw Boys. Heel onverwacht en heel terecht wonnen ze vorig jaar de Vera concert poll, en dan kun je wat! Het zestal uit Charlottesville, Virginia, doorkruist al jaren in een gammele tourbus de hele wereld en speelt net zo gemakkelijk op straat als in een arena. Bluegrass met zoveel energie gespeeld dat het lijkt of The Clash is herrezen en wondermooie samenzang. Een prima afsluiting.