Talma, folk en een kerk

Geforceerd 'gewoon'

Matthijs Sorgdrager, ,

De oude folkzangers deden ook geen moeite om hun afkomst te verbergen, maar we moeten het natuurlijk niet overdrijven. Een recensie van de nieuwe cd van Meindert Talma.

Geforceerd 'gewoon'

Vorige week presenteerde de trots van het noorden en Vera-lieveling Meindert Talma zijn achtste cd Nu Geloof Ik Wat Er In De Bijbel Staat. De cd is opgenomen in het kerkje Jezus Leeft in Luchtenveld. Misschien is dit wel de reden dat de naar het Nederlands vertaalde Amerikaanse folksongs vooraf worden gegaan door een introductie, ondersteund door een psalm. De cd begint dus met een inleiding en psalmmuziek. In zijn droge dialect verhaalt Talma over de lotgevallen van Charles Guiteau, om uiteindelijk het nummer in te zetten. Talma zet de akkoordprogressies van de folkmuziek op onnavolgbare wijze neer, wat de muziek keer op keer erg leuk doet weg luisteren. De nummers zijn kleine, warme songs met heel veel overtuigingskracht. Ook de vertaalde folksongs klinken erg goed. Een nadeel is dat Talma zijn dialect wel erg sterk lijkt aan te zetten, waardoor het erg geforceerd 'gewoon' klinkt. Toegegeven, de oude folkzangers deden ook geen moeite om hun afkomst te verbergen. Maar we moeten het natuurlijk niet overdrijven. Ook titels als Gevangeniscel Blues of Oh Was Ik Maar Een Mol Onder De Grond wekken af en toe het vermoeden dat het om een beetje flauwe grap gaat. Dit doet overigens niets af aan de kwaliteit van de nummers. Want hoewel de vertalingen misschien wat flauw zijn, klinkt het mooi en zijn de nummers zeer aanstekelijk en leuk.