“Dat ik op Eurosonic sta, vind ik te gek”, zegt Djurre de Haan, alias Awkward I. “Ik wilde het heel graag. Ik dacht nog, moet ik nou een beetje gaan lobbyen of zo? Toen kwam er een mailtje van Joey (Ruchtie, programmeur EuroSonic, red.), die vroeg of ik wilde spelen. Nou, dat wilde ik wel.” Krause: “Ik had het wel gehoopt. En toen belde Peter Sikkema. Daar was ik erg blij mee. Maar ik vind dat ik best veel bereikt heb in een hele korte tijd. Zonder arrogant over te komen of zo, maar ik had het best wel een beetje raar gevonden als ik er niét had gestaan. Ook omdat ik pas vijf maanden met deze muziek, electro, bezig ben. Daarvoor speelde ik alleen maar in punkbandjes. Op een gegeven moment kreeg ik vrienden die veel naar electro luisterden en mij dingen lieten horen. Dat is vet, dacht ik toen. Daarna ben ik zelf wat dingen gaan proberen, en is het balletje gaan rollen. Nu zijn we vijf maanden verder, en krijg ik uit alle hoeken positieve reacties. Daar ben ik best trots op.” Awkward I en Krause verschijnen op EuroSonic onder de vlag van GrunnSonic, een nieuw initiatief van Ruchtie. De Haan denkt echter dat dit averechts werkt. “Ik snap niet dat er op zo’n groot en belangrijk festival als EuroSonic benadrukt moet worden welke bands er uit Groningen komen. Dat zou niet belangrijk moeten zijn. Je moet ze gewoon over het festival verspreiden en laten zien hoe goed ze zijn. Je creëert nu zoiets van: laat hen ook maar even meedoen.” Krause is het met hem eens. “Ik vind dat ook jammer. Ik snap het op zich wel, omdat EuroSonic commentaar heeft gekregen op het feit dat er te weinig Groningse acts te zien waren. Maar nu heb je als Groningse act wel een beetje het idee dat je er staat omdat het moet. Zo voelt het een beetje.” Toch benadert De Haan het optreden op EuroSonic niet anders dan een ‘normaal’ optreden. Wel is hij zich bewust van het feit dat het iets bijzonders is. “Laatst sprak ik met iemand die veel verstand heeft van de muziekwereld, en die vertelde mij dat ik EuroSonic niet moet benaderen als een optreden, maar als een showcase. Dat betekent een korte set met alleen je beste nummers.” “Ik hoop vooral dat interessante figuren me zien”, vult Krause aan. “Ik wil graag een plaat maken en in het buitenland optreden. Ik ben benieuwd.” “Het mooiste compliment dat ik de afgelopen tijd kreeg, was dat Lucky Fonz III (winnaar Grote Prijs, red) me de Nederlandse Elliott Smith noemde”, zegt De Haan. “Omdat ik Elliott Smith enorm bewonder, is dat een geweldige opsteker.” Het mooiste compliment van Krause kwam in de vorm van een paar jonge meisjes die haar nummer I Lost My Tampon keihard meezongen bij een optreden in Tilburg. “Dat was zo cool. Het was de eerste keer dat iemand die geen bekende van me was, een nummer van mij meezong.” Ze vertelt over haar alter ego. “Krause is compleet anders dan het meisje dat nu voor je zit. Ik heb bewust voor de act gekozen die ik nu op het podium presenteer. Het is eigenlijk begonnen toen ik een presentatie moest houden voor school. Ik wilde niet gewoon voor een microfoon een liedje zingen. Er moet iets omheen. Dus ik ben daar eens over na gaan denken. Dat is toch dat conceptdenken, dat ik van mijn opleiding heb meegekregen. Toen heb ik van paspoppen een soort stellage voor mijn apparatuur gemaakt en er een jurkje bijgezocht. Zodra ik dat aantrek, word ik helemaal anders. Krause is een beetje, nou ja, vamp vind ik wat overdreven, maar wel een sexy vrouw. En door dat masker tussen mezelf en het publiek te plaatsen, haal ik ook een beetje van de zenuwen weg.” Hoe zien Krause en Awkward I de toekomst? Serieus toekomstdromen doen ze allebei niet. “Bij de Grote Prijs moest ik op een formulier invullen hoe ik mezelf over vijf jaar zag”, vertelt De Haan. “En alles wat ik daarop invulde, had met mijn muziek te maken. Ik wil een mooie plaat maken, betere nummers schrijven, enzovoort. Maar wat betreft bekendheid of platenverkoop heb ik geen verwachtingen.” Ook Krause richt zich vooral op de muziek. “Er is nog zoveel te ontdekken, zoveel geluidjes. Daar ben ik nog lang niet mee klaar.” Krause kan duidelijk aangeven waarom ze, na haar bandjesverleden, nu alleen werkt. “Dat is heel bewust. Dat samenwerken kwam me zo de neus uit, eigenlijk. Je bent altijd afhankelijk van een ander. Dan krijg je weer ruzie, dan is er weer dit en dan weer dat. Daar heb ik helemaal geen zin meer in. Ik vind het gewoon lekker, alleen. En als ik iemand heb, vraag ik het wel.” Awkward I voert dezelfde reden aan voor zijn ‘eenmansbestaan’. “Ik vind het gewoon prettig om de dingen in mijn eentje te doen.”