Via de Hereweg en de Rabenhauptstraat kom je uit bij de Achterweg. Daar aangekomen, word je verder geleid door grote borden waarop Whipster en Silo staat. Je loopt om de regenplassen heen en komt uit bij een vage deur, met daarachter weer een deur. Dan doe je hem open en voel je het: in De Silo is het warm. Heerlijk warm. Met je nat geregende broek neem je plaats op het bankje vlak naast de grote kachel. Whipster begint de cd-presentatie met de instrumentale track Why Is This Bedroom So Cold?. Een grotere tegenstelling leek er niet te bedenken in de lekker warme en sfeervolle Silo. De band heeft met zijn hypnotiserende gitaarmuziek de perfecte plek uitgekozen om Road Apple te presenteren. Het geluid is er optimaal en het publiek luistert aandachtig. De mannen van Whipster zetten geen show neer, maar weten wel keihard te overtuigen met goed songmateriaal en inventief samenspel. De band laat alles aankomen op het moment en zit daardoor echt in de muziek. Een spanning die in de zaal goed is te voelen. Soms wordt het spel hierdoor een beetje rommelig en zijn de zangpartijen iets minder dan op de cd, maar dat is ook niet waar Whipster het van moet hebben. De band overtuigt met de ontzettend ‘dikke’ sound die ze mede dankzij de gasten op gitaar, toetsen en zang weten neer te zetten. Nummers als Heartfelt en Keeper Of The Flame overtreffen live moeiteloos de plaatversie. De grootste verrassing van de avond is het voorprogramma van The Tranquis. Deze Groningse band, die zich tot nu toe vooral in de oefenruimte had opgesloten, wist het publiek de hele set te boeien met prachtige lo-fi songs. Ook hier weinig presentatie, maar wel boeiende samenzang en subtiel gitaar- en drumspel. De liedjes van The Tranquis deden nog het meest denken aan die van Will Oldham, maar liggen ook in het verlengde Whipster. Hou deze band in de gaten! The Tranquis presenteert 29 november zijn cd Du Du Du in 't Viadukt met 'special late-night singer/songwriter' Thanksgiving (USA)