De vier meisjes van Sweet Sweet staan vlak voor het optreden nog een beetje onwennig met een microfoon in de handen de donkere kelder in te kijken. Een jongen met een zelfgemaakte roze-wit geblokte jurk en een konijnenmuts van dezelfde stof jurk bedient de drumcomputer. En wanneer de beat begint, schreeuwen de dames swingend in de microfoon: “Fuck your fashion standards!” Het is het eerste optreden van Sweet Sweet, een nieuwe all girl electropunkband uit Amsterdam. De kern van de band bestaat uit drie meisjes op drums, synthesizer en basgitaar. De muziek heeft wel wat weg van die typische Duitse electrorock van bands als The Robocop Kraus, The Oliver Twist en het onvermijdelijke Chicks On Speed. Heerlijk melodieuze synthpartijen van de Juno, een basgitaar die daar tussendoor huppelt en disco-‘n-roll-drummetjes. Het rammelt aan alle kanten, de drumster heeft moeite om haar eigen tempo bij te benen en af en toe komen er nog verkeerde geluidjes uit de synthesizer. Maar dit draagt eigenlijk alleen maar bij aan de charme van de dames, die met een ontwapenend optreden de kelderbar voor zich weten te winnen. About Paris is een heel ander verhaal. De viermans-waveformatie, wederom uit onze hoofdstad, is ruim een jaar bezig en heeft al voorprogramma’s verzorgd voor onder andere Maxïmo Park en Robocop Kraus en de eerste EP wordt uitgebracht door het Utrechtse Zabel Muziek. Zelf klinken ze echter een stuk donkerder dan deze bands, met kille synthpartijen en zangpartijen à la Joy Division. De band staat als een huis en alle ingrediënten voor een goede liveshow zijn aanwezig: een stoïcijnse toetsenist, een strakke drummer, een gitarist die met of zonder delay de boel subtiel kleurt en een spastisch dansende zanger. De voorbeelden Joy Division en Gang of Four zijn duidelijk hoorbaar en de band mist misschien nog een beetje een eigen smoel, maar het is vooral het gebrek aan pakkende melodieën dat de band opbreekt. De zang, die net als de gitaar af en toe wordt weggedrukt door de synthesizer, is wat eentonig en door het ontbreken van een ‘hook’ gaan de nummers een beetje op elkaar lijken. Het geluid in de kelderbar speelt hierin natuurlijk ook een rol, want met de akoestiek in ons favoriete rokerige hol is er geen ruimte voor subtiliteiten. Door de twee hardste liedjes aan het eind van de set te plaatsen, weten de heren echter spetterend te eindigen. Het concert doet uitkijken naar nieuw werk, want de looks, de houding en de muzikale kwaliteiten zijn zeker aanwezig. Als About Paris de nieuwe composities in een pakkender, dynamisch jasje weet te wurmen, gaan we zeker nog meer horen van deze Amsterdammers.