Mooi avondje herrie in Vera

The Last Mile presenteert 12”

Michiel Klein, ,

De Groningse hardcoreband The Last Mile presenteerde afgelopen woensdag zijn nieuwe plaat More Plastic Illusions in Vera. Eigenlijk zouden ze dit 8 oktober al doen, maar toen moesten ze verstek laten gaan vanwege ziekte van de drummer. In het voorprogramma van Buried Inside wisten de heren te overtuigen met een strakke, felle set.

The Last Mile presenteert 12”

De bassist/zanger van The Last Mile opent het optreden in Vera met de opmerking dat er een mobiele telefoon op zijn versterker ligt. “Het kan zijn dat die afgaat. Dan is het mijn vriendin. Ze is uitgerekend over drie weken. Maar laten we het hopen van niet.” Gelukkig blijft de gsm stil en kunnen de Groningers aan één stuk doorrazen. De band zou eigenlijk 8 oktober al in de kelderbar zijn 12” More Plastic Illusions presenteren, maar was toen verhinderd vanwege ziekte van de drummer. Een geluk bij een ongeluk was dat de plaat toen nog niet helemaal klaar was. Maar afgelopen woensdag dus wel. The Last Mile is net terug van een toer door Engeland met het eveneens Groningse Iron Cage, en het valt direct op hoe goed de bandleden op elkaar ingespeeld zijn. Met hun vies metalige hardcoresound zetten ze een felle set neer die geen moment inkakt, vanwege de variaties in ritme en tempo. Heel af en toe wordt zelfs het scheurbakje even uitgetrapt, waardoor er bijna iets ontstaat dat op dynamiek lijkt. Het is compromisloze muziek, slechts weggelegd voor een klein publiek, maar het publiek in Vera wordt op zijn wenken bediend. Dynamiek is een woord dat op Buried Inside veel meer van toepassing is. Deze vierkoppige Canadese hardcoreband van het bekende Relapse label staat in Vera voor zijn enige Nederlandse show. Begonnen als echte hardcore band, is het accent met de laatste plaat – Chronoclast - duidelijk opgeschoven naar atmosferische metal/hardcore zoals we die kennen van Isis, Callisto en Envy. In slepende tempo’s wordt geduldig naar een climax toegewerkt, met duister melodieuze gitaren en opbouwende drums. En wanneer die climax eindelijk komt, word je van je sokken geblazen door een muur van geluid. Vooral live is deze muziek uiterst effectief en weet ze het publiek mee te slepen en op te slokken. En dit doet Buried Inside ook heel aardig. Maar het niveau van eerdergenoemde bands weten ze net niet te halen. Ze missen het bedwelmende van Isis en Callisto en de ongekend felle uitbarstingen van Envy. Maar ja, dat zijn dan ook niet de minste namen. Al met al een mooi avondje herrie in de grote zaal van Vera, waar best wel eens wat vaker hardcorebandjes langs mogen komen…