Millionaire in Vera. Dat betekent afgetrapte schoenen, versleten spijkerbroeken en kapotte shirts. Maar ook: rauwe gitaren, freaky keyboards en stuwende songs. “It’s like disco future rock weird stuff”, zoals Mathew Bellamy van Muse eens zei. En dat klopt precies. Al eerder stond Millionaire in Vera. In 2002, een jaar waarin de band heel de wereld over toerde in het voorprogramma van onder andere Queens of the Stone Age en Muse, als promotie voor het debuut Outside The Simian Flock. Na die toer verhuisde Tim Vanhamel voor een tijdje naar de Verenigde Staten om daar bij zijn homie Josh in te wonen. In Amerika werd ook het tweede album Paradisiac opgenomen. Vanavond laat Millionaire (één bandlid armer ondertussen) horen hoe goed dat album is. Terug naar Vera dus. Het is vanavond niet uitverkocht. Maar gelukkig zijn er genoeg mensen om er een feestje van te maken, en de mannen van Millionaire denken er niet anders over. Vanhamel gedraagt zich zoals een frontman van een rockband zich hoort te gedragen: hij maakt rare sprongetjes en kijkt daarbij alsof hij ruimtemannetjes ziet. Hij gaat meer uit zijn bol dan op Lowlands (waar de band al om een uur of elf speelde), wat natuurlijk goed is. En wat drumt die drummer goed! Bijna alle nummers van de nieuwe plaat komen voorbij. Ze worden afgewisseld met nummers van het debuut, waaronder Champagne. Het klinkt opgefokt maar toch log, strak maar toch rommelig. Millionaire ten voeten uit, dus! Ik ben benieuwd hoe Ballad Of Pure Thought met zijn rare percussie zal klinken. Maar helaas wordt deze overgeslagen. Wel spelen ze A Face That Doesn’t Fit, en waar het nummer op de plaat een beetje irriteert, gaat hij live als een trein. Op een versterker die er even mee ophoudt tijdens I’m On A High na, kan ik weinig fouten bespeuren die er echt toe doen. De QOTSA-invloeden zijn live (gelukkig) ook minder aanwezig dan op de cd. Ik hoor een jongen na afloop zeggen: “Ik had eigenlijk gehoopt dat Josh Homme er ook zou zijn.” Ehm… Okay…