Bij binnenkomst om precies twaalf uur hing er al een lekker sfeertje in de Puddinglounge en was de Groningse dj Itchynutzz, tevens bekend als MC Liquid, hard bezig om de aanwezigen met soul, jazz en funk de dansvloer op te krijgen. Het werd door slechts enkelen opgepikt. Op de eerste latin klanken werd een stuk beter gereageerd. Er werd voorzichtig een eerste dansmanoeuvre gemaakt en rond één uur stonden er dan eindelijk wat mensen op de dansvloer die er echt een feestje van wilden maken. Van een echte exodus was alleen nog geen sprake. Dus gooiden de mannen van Kindred Spirits het over een iets andere boeg. Ze begonnen gevarieerder te draaien en voegden wat hiphop aan het recept toe. Dit zorgde voor een korte en energieke opleving bij een gedeelte van het publiek. Vanaf dat moment gingen de Spirits iets meer de hiphop/disco/dance-kant op om het geluid toegankelijker te maken voor het dansende publiek. Het dak werd nog steeds niet van de Puddinglounge gefeest, maar de sfeer was goed. De organisatie van Smullen is, naast het programmeren van goede artiesten, ook creatief bezig geweest met de aankleding van het feest. De lounge zag er top uit en ook een extraatje als de datingpostbode is erg leuk. Je kunt bij de postbode een briefje inleveren met een stukje tekst voor het meisje aan de andere kant van de bar of die ene stoere jongen naast de draaitafel. Een romantisch avondje kan dus binnen luttele minuten geregeld worden. De scheiding tussen de bar en de dansvloer lijkt op dit moment nog een beetje ongelukkig. Wanneer de tent stampvol met mensen staat, zal dit echter een verademing zijn. Even uitpuffen aan de bar, weg van de zware beats. Dat brengt meteen het manco van deze avond naar voren. Er was te weinig publiek. Waarschijnlijk zijn er gewoon nog te weinig mensen op de hoogte van de heropende Puddingfabriek. Aan de artiesten, de aankleding en de sfeer heeft het in ieder geval niet gelegen. Op 23 december gaat Smullen in de herkansing en dan ben ik er zeker weer bij.