In oktober kwam ‘The Sailor Not The Sea’, de opvolger van ‘Birthmarks’ (2001) uit. Een album dat misschien een stuk moeilijker is dan zijn voorganger, maar eigenlijk wel meer de échte Goddaer laat horen. Tijdens het concert bleek maar weer eens dat deze muziek live nog beter tot zijn recht komt: het grijpt je vast en neemt je mee op een muzikale reis. Goddaer zong voornamelijk nummers van zijn twee laatste cd’s, en het was behoorlijk imposant om vooral de nieuwe nummers live tot je te nemen. De muziek laat zich moeilijk omschrijven. Het heeft wat jazzy invloeden, neigt een beetje naar triphop, gemengd met klassiek en pop. En vooral de nieuwe nummers hebben wat Afrikaanse invloeden. Ze kunnen wat mij betreft niet lang genoeg duren. En tijdens het nummer ‘At Sea’ was duidelijk de invloed van Novastar-zanger Joost Zweegers te horen: erg herkenbaar, die piano- en drumpartijen. Het klinkt misschien wat vreemd, maar Ozark Henry’s muziek is erg visueel ingesteld. Op een of andere manier ontstaan er beelden voor je ogen van natuurschoon: grote wolkenpartijen tijdens een storm, woeste golven op zee. Maar het kan natuurlijk zijn dat ik me wat gemakkelijk laat meevoeren… Goddaer weet in elk geval als geen ander hoe je sfeer moet creëren. Met zijn robotachtige bewegingen en bijzondere stemgeluid bracht hij de zaal in vervoering. Onder het zingen ging hij vaak volledig op in zijn v–synth, waar de meest waanzinnige geluiden uit kwamen en zelfs de stem van een achtergrondzangeres! Wel erg jammer, want die had zeker niet misstaan daar op het podium van Vera. Je kon duidelijk voelen dat iedereen in de zaal onder de indruk was van de muziek. Na elk nummer volgde dan ook een daverend applaus. De lichtshow werkte ook zeker mee aan het effect van de nummers en paste perfect bij de muzikale kunstwerkjes. Eén puntje van kritiek is er wel ten opzichte van het geluid: het stond af en toe gewoon veel te hard. Jammer. Na afloop van het concert bleek de man ook nog eens de beroerdste niet en was hij druk posters en cd’s aan het signeren. Hij is iemand die zodra hij van het podium stapt, ineens verandert in een verlegen maar bovenal bescheiden man. Goddaer weet duidelijk iets los te maken met zijn muziek. Voor het grote publiek is het niet zo toegankelijk, maar misschien is dat maar beter ook. Sommige prachtige dingen moet je een beetje beschermen en voor jezelf houden.